Wittebroodsweekje in Marokko

Wat een verschil: Schiphol windkracht 8 en koud, Marrakesh windstil, zon en 25 graden. Na enig gesoebat (lege tank, leeg inleveren, ik houd daar niet van) met de huurauto de stad in naar ons logies. De laatste 100 meter moeten we lopen maar een zelfbenoemde gids begeleidt ons à raison € 2. Mooie riad tegen de muur van de oude stad aan. Met de kaart en de zon vinden we onze weg, ook door de souk, naar het grote plein. Hier is van alles te doen tegen de avond, markt, eettentjes, optredens, etc. We eten er en drinken alcoholvrij bier op een balkon met uitzicht.

Volgende dag door de Hoge Atlas naar Nkob. Mooie rit maar het is wel 7 uur rijden. Prachtige kashba van rode leem, hoge muur eromheen, zwembad. We zitten tegen de grijze woestijn aan, nog veel bergjes en rotsen. Maar vrijwel geen water.

Door naar Merzouka waar we tegen de gele woestijn aan rijden: de Sahara. De dorpjes die we passeren zijn triest, stoffig met rechthoekige huizen van leem en stro. Toch valt het aantal dorpen mij mee, maar wat is hier nu te doen? De mannen bevolken de stoelen van de cafés, praten en drinken zoete thee. De vrouwen (gesluierd tot geniqab'd) werken op het land (dadel-en olijvenoogst) en handelen op de markt.

Overdag is het strak blauw en redelijk warm maar 's avonds koelt het fors af, droge lucht en geen wolken dus hoge uitstraling. We eten tajine kip en er is geen bier.

Zaterdag naar de woestijn. Bijna een uur op een kameel hobbelen, verplicht naar de zonsondergang kijken en dan eten in de tent. Met 2 Chilenen, die erg goed in muziek zijn en later bij het kampvuur mooie liederen ten gehore brengen. Maar Else doet ook een duit in het zakje.

Vroeg naar bed met veel dekens, dus we hebben het niet echt koud. Om 6 uur weer op om de zonsopkomst te zien, de duinen gloeien van rood tot bijna wit in een uur tijd. We lopen terug naar het dorpje (Aart naast de kamelen, we missen wat beweging de laatste tijd) en na het ontbijt door het vlakke landschap naar Tingrith. Door eerst woestijn met hier en daar palmbossen (dadeloogst is geweest in oktober) weer richting de Atlas.

Omdat er een grote Wadi deze kant oploopt die regelmatig met water gevuld wordt, is ook bij dit stadje een grote dadel- en olijvenbos. Wandeling. In het dorp zelf weer de markt en tot onze grote en blije verbazing een hotel met bier MET alcohol.

Marokko is tot nu toe wat je ervan kunt verwachten, regelmatig zelfbenoemde gidsen, veelal gesluierde vrouwen (ook kinderen), zeker in de dorpen, 

mannen met baarden in djellaba. Maar de mensen zijn aardig, het eten goed, de wegen goed. De bewegwijzering soms niet maar met Waze komen we er altijd. 

De temperatuur valt ons niet mee, door de bouw van de huizen blijft de kou goed hangen en dat is natuurlijk een voordeel in de zomer als het 50 graden plus is, maar voor nu is het wel fris. 

Morgen de Todra-kloof lopen.