vrijdag 25 februari 2011

Regen regen

Nu Bonaire Nederlands gebied is verandert het weer ook: veel regen. De hele winter al en de laatste dagen is het ook weer raak met stevige buien. Een rare gewaarwording aan het einde van een duik als de regen op het water klettert, lawaai!

Van de week nog een nachtduik gedaan erg leuk om de nachtactie te zien: jagende murenes en kreeften, bio luminicentie en aan het einde 2 tarpoens die op jacht gingen in het licht van onze lantaarns, groters!

Van de week de verjaardag van Jolanda gevierd met haar dochter die hier nu haar stage loopt. Borrelen en eten, leuk!

Nu is het afgelopen met duiken, morgen vliegen we. Nog wat snorkelen en dan inpakken.

Vogelen is hier trouwens ook mooi met troepialen, pelikanen, kolibrie's, vliegenvangers, diverse soorten duifjes, parkieten en papegaaien (lora's).


- Posted using BlogPress from my iPhone

dinsdag 22 februari 2011

duiken-snorkelen-parkbezoek-bbq-bootje varen-duiken...

De 1e vraag hier is: wat heb je gezien vandaag. En dat gaat dan om vissen, want Bonaire is een duikeiland en daar gaat de praat over. Waar zijn jullie geweest, wat heb je gezien. Nou de mannen hebben reuzekreeften gezien, en veel lionfish (die een geïmporteerde plaag zijn die veel jonge vis vreten en waarop dus gejaagd wordt door divemasters; als je ze ziet, rapporteren), barracuda en groupers en tarpon (heel groot), maar ik heb vandaag een rog gezien! Een spotted eagle ray. En een peacock flounder, met lichtblauwe vlekken, en op een eerdere snorkel een scrawled filefish, ook bijzonder.

Het is net zoiets als vogelaars, die praten ook alleen over de vogels die ze hebben gezien. En dan niet de gewone, van elke dag, zoals parrotfish in alle kleuren. die zijn zo'n 30 tot 40 cm gemiddeld, maar ook heel klein en veel groter en ze zijn overal . Ze eten koraal en dat kun je onderwater horen. Crunch crunch. Er zijn altijd wel blueheads, die ik half-om-halfvisjes noem, want de voorste helft is blauw, de achterste helft groen. En yellowtail, die donker zijn met een helgele staart en de jongkies daarvan zijn paarsblauw met lichtgevende paarse stippen. En schattige koffervisjes in zwart en wit. En er is een donkerblauwe met 2 lichtgevend lichtblauwe streepjes langs de vin. En gele en grijze en groen-roze en zwart en fuchsia met donkerblauw. Ze hebben soms vreemde namen. De groen-roze heet "slippery dick" en een grote blauwgrijze is "puddingwife" en dan heb je natuurlijk de sergant-majoors, de angelfish, de spotted drum. Nou ja, altijd genoeg te beleven.

"s Ochtends zitten er 2 parkieten in de boom tussen ons balkon en de zee: die maken een hels kabaal om 7 uur. Soms zitten ze 's middags in de boom naast het balkon. We hebben veel soorten duiven, 2 soorten kolibri's die we alleen zien als we door de tuin lopen, 2 lijsters die hier stukjes appel komen halen, vaste gasten dus. Verder zien we zo nu en dan een visarend voorbij komen en al dan niet duiken.

Gisteren naar het Washington Slagbaai Nationaal Park geweest. "Slagbaai"is "slachtbaai", waar de geiten werden geslacht voor de schepen. Het is de hele noordwesthoek van het eiland. Een groot en ruig gebied met vooral cactussen/struiken begroeiing. Heel heet en weinig schaduw. Wat bezienswaardigheden bekeken ( de vuurtoren, de ruïne van een oude vuurtoren-met-huis, een blowhole (waar de zee in stroomt en uit klapt door een gat in de rots, als een geiser) een "boka" (zeeinham) met een klein strandje. Toen natuurlijk een duikplek gezocht voor de boys, deze keer aangevuld met Bill, een andere gast in dit hotel. Het was nogal hobbelig qua golven, dus Netty en ik hebben daar niet gesnorkeld maar op het strand gezeten met de leguanen. Twee hele grote (armlang) en héél veel kleintjes (handlang). Ze waren duidelijk gewend aan picknickers en sprongen zelfd op schoot als je ze niet tegen hield, of klimmend langs je been (héle scherpe nageltjes) of gewoon met 4 poten van de grond, hup.

Daarna nog een strandje waar de mannen hun 2e duik deden en wij snorkelden. Een glas gedronken in de enige gelegenheid die het park biedt en weer op huis aan. Dat is dan best nog een forse rit naar de in/uitgang. Als je binnenrijdt krijg je strikte instructies mee: niet duiken na half drie en uit Slagbaai vertrekken uiterlijk 4 uur anders haal je de uitgang niet voordat hij dicht gaat. We waren er van 9 tot 16.00 uur en hadden veel douche, water en bier nodig daarna! 's Avonds een barbecue bij Bonariaanse vrienden van Ger en Netty. Daarvoor hebben we René meegenomen, een dochter van vrienden van ons (Rinus en Jolanda), die net is aangekomen voor een stage bij de eilandsraad (het goevernement). Heel leuk om haar verhalen te horen, zowel over wat ze al had gedaan en gezien (niet mis, in 3 dagen!) als wat ze van haar stage verwacht, die vandaag is begonnen.

En vandaag bootje gehuurd, langs de kust en om Klein Bonaire heen gevaren. Gesnorkeld natuurlijk, want in zo'n boot is het heel heet en zwemmen is de enige manier om af  te koelen. Het parool vandaag was "smeren. als je opstaat, als je de boor in stapt, na elke duik/zwem en thuis na de douche met aftersun.
Ik ben het deze week één keer vergeten, voordat we gingen snorkelen en ik ben behoorlijk verbrand op rug en de achterkant van mijn benen. Maar het trekt al weer bij.

Dit zijn wel andere verhalen dan die van Helma en Lex op Antartica! Dat landschap kun je je hier nauwelijks voorstellen.

zaterdag 19 februari 2011

Harm, joekels van kreeften!

Jaren geleden waren we bij Harm en Lizzy op de Horta in de Caribe. Prachtig varen langs de eilanden zoals Granada en Bequia. En ook daar zo nu en dan gedoken. Opdracht van Harm was steevast: kreeft vangen. Dat lukte niet (is nog vrij gevaarlijk met die scharen) en het draaide er dan op uit dat we er een van een lokale visser kochten. Maat ongeveer 30 cm.

Gisteren doken Ger en ik op Hilma Hooker, een duiksite met een wrak op max 30m diep. Een oud drugschip? Niet veel vis, wel een grote tarpin. Toen we het stukje deden tussen het schip en het rif zagen we 2! Gigagrote kreeften met elkaar in gevecht. Hoe groot? Lijf met staart 80cm, sprieten armlengte. Monsters. Het lag echt niet aan de Nitrox we hadden geen zuurstofkick oid. Meenemen mag niet (Bonaire is in zijn geheel natuurreservaat) maar om eerlijk te zijn zou ik wel omdraaien als ik een van deze kreeften tegen zou komen in een donker straatje.

Omdat de passaatwind op dit moment niet waait zijn er weinig golven. Dus de 2de duik op de zuidpunt gemaakt wat meestal niet kan. Grotere vissen maar niet de grote waar we op gehoopt hadden zoals Dolfijn.

Er staan wat nieuwe fotoos op picasa


- Posted using BlogPress from my iPhone

donderdag 17 februari 2011

Routine sluipt er al in


Na 4 dagen is er een zekere routine ontstaan: om 7 uur op, ontbijten, dan met z'n 4-en naar een duikplek. De jongens gaan hun eerste duik doen en Netty en ik snorkelen een klein uur. Dan gaan wij naar huis, douchen, haar wassen, lezen en de lijster voeren met stukjes appel op het balkon. De mannen gaan naar een andere plek voor hun 2e duik. 's Middags, na het stikstof-slaapje van Aart, een gezamenlijke excursie, dan borrel op het balkon (een oog openhouden of we de 'green flash' zien als de zon ondergaat), diner in ons eigen hotel of buiten de deur, om half tien thuis, nog wat lezen of blog schrijven en naar bed. Vandaag was het heel helder en inderdaad een green flash (errug kort) en we zagen Curacao nu liggen.

Er zijn zo nu en dan variaties (Ger ging vandaag naar de Rotary, Aart naar een zendvriendje PJ4LS, Netty en ik lunchen in een hotel met restaurant aan het water) maar het snorkelen en duiken wordt er altijd wel omheen geplooid.
Gistermiddag naar het Gotomeer gereden om flamingo's en andere vogels te zien. Flamingo's met jong (is grijs, en wordt roder naarmate hij meer krill heeft gegeten), leguanen, niet veel vogeltjes want luidruchtige amerikanen. De terugweg ging door Rincon en langs de noordkust, omdat de weg aan de zuidkant van het eiland een 'point of no return' heeft:daar mag je niet terug,maar alleen maar verder. De foto is van de antennes van de wereldomroep: Aart helemaal blij.

Gordijn antennes van Radio
Nederland Wereldomroep
Langs de noordkust ook petrogliefen van indianen gezien. Niet zo veel, tegen het plafond van een grotje geplakt en beschermd door tralie.
Het landschap is groener dan normaal: het heeft de laatste maanden veel geregend. De afgelopen dagen ook wat, maar het zijn zachte regenbuitjes en niet koud. Eigenlijk wel een goeie temperatuur, maar klam natuurlijk. Vandaag was het weer droog en heet. Het landschap oogt echter wel heel droog: veel cactus en andere soorten die droogte kunnen verdragen. Zou je niet verwachten van een eiland midden in veel water.

Morgenmiddag gaan we met z'n allen een bootduik doen: d.w.z. de mannen duiken, de dames snorkelen. We gaan naar Klein Bonaire, dat we vanaf ons balkon zien liggen. Bonaire maakt een flauwe bocht en in de omarming daarvan ligt het kleinere eiland. Daardoor zijn sommige snorkelplekken beter beschermd tegen de golfslag van de zee dan andere.

Het duiken gaat geweldig. Van de kant, even uitzwemmen naar het rif, drop-off. Vandaag heel lang op 25m rondgekeken: schildpad, murenes in verschillende kleuren, garnalen en heel veel koraalvis, drukdruk. Zicht is prima. Ook het snorkelen is prachtig. Altijd papagaai-vissen: turkoois met groen en geel en oranje. Er zijn verschillende soorten met verschillende kleuren die ik nog niet goed uit elkaar kan houden, maar allemaal even mooi. En kleine paarse visjes met lichtgevende stippen. en lila-met grijze visjes en geel gestreepte en zwartgestreepte sergeant=majoors. Vandaag veel soorten koraal: hersen koraal en pijpen en hertengeweien en een grote waaier. Fun fun.

Morgen haalt Ger zijn Nitrox aantekening en kunnen Aart en hij nog meer bodemtijd maken en minder duf van de stikstof.

dinsdag 15 februari 2011

Bijna een duikongeluk

Maandag natuurlijk weer gedoken-gesnorkeld. Op een andere plek. Op Bonaire zijn 54 plekken waar je vanaf de wal kunt duiken. Ze zijn langs de weg met gele stenen gemarkeerd. En op klein Bonaire, een eiland 1 km west van het grote eiland, nog veel meer. We kunnen klein Bonaire vanuit onze kamers zien liggen.

Je laadt de pickup truck met wat flessen lucht af te halen bij de ingang van het hotel, en rijdt naar een plek. Aankleden en naar het koraalstrandje. De entree in het water is soms lastig, koraal - stenen en weinig zand. Het instappen en dan je flippers aandoen is niet altijd makkelijk, door de golfslag word je omvergegooid.
Maar als je eenmaal inligt gaat het eerst langzaam dieper (ideaal voor snorkelen)  en dan ineens een drop-off van 20-30-40 meter. Weinig stroming over het algemeen.

Vandaag maandag ging het eerste stukje goed, al had ik soms wat water in mijn mond. Lekte er iets?
Bij de dropoff ging het mis: op 10m diepte sprong het voorste stuk van mijn mondstuk eraf en ademde ik water in. Snel had ik het 2de mondstuk (reserve) te pakken en had ik weer lucht. En toen weer teruggegaan naar de wal.
Veemde zaak de deksel op het monstuk is met schroefdraad en een borgpen vastgezet, dat kan er niet zomaar afspringen. En kwam een maand geleden uit de fabriek is nog nooit open geweest voor een servicebeurt.
Afijn, nieuwe octopus gehaald bij de verhuur en gelijk weer gedoken. Gezocht naar de weggesprongen deksel maar niet kunnen vinden. Maar wel een heel grote groene schildpad gezien.

Na de lunch weer gedoken en daarna nog even langs de zender van de Wereldomroep gereden, huge! Daar wil ik wel een keer contesten op 160m!

'S avonds in het centrum gegeten. Ondanks dat er veel toeristen zijn heerst er een dorpse sfeer. Op het marktplein was een rap-sessie bezig en de straat langs het water werd gebruikt voor een pantoffelparade (in auto's).

maandag 14 februari 2011

Bonaire is nu Nederland

maar het vreemde is dat je wel een stempel in je paspoort krijgt als je op het vliegveld door de douane gaat.
Een mooie met een flamingo erop.

De hele reis ging prima, tussenlanding op Sint Maarten, beetje zenuwachtig voor de start daar (recht op de berg af die de scheiding vormt met het franse deel), en bij aankomst was alle bagage er (wordt steeds meer een wonder als ik zo de blogs om me heen lees...)

Caribean club ligt op 20 minuten rijden van het vliegveld, pal aan het water. Vanaf ons terras hebben we uitzicht tot Curacao (al zien we dat niet liggen). We hebben een lodge met 2 slaapkamers en een centrale ruimte; ontbijt is centraal in het hotel maar we kunnen zelf ook evt. koken.

Zaterdag ben ik naar Peter gegaan, een zendamateur die ik al langer ken. Vanuit zijn huis heb ik meegedaan met de Nederlandse jaarlijkse zendwedstrijd, zie pa3c.wordpress.com
Helaas ging het niet zo goed als ik gehoopt had.
Else heeft met Ger en Netty al wat gesnorkeld en inkopen gedaan.

Vandaag ingecheckt bij het duikbedrijf, spullen geleend en gedoken met Ger. Veel vis soms ook best wel groot, een schildpad en goed koraal op sommige stukken na die verwoest zijn door een storm een aantal jaar geleden. Water is 26C, koel maar te doen. Vanaf nu kunnen we zoveel duiken als we willen, luchtflessen zijn gratis en met de pickup kun je overal komen en vanaf de kant het water inlopen of -springen. Else en Netty snorkelen en maken massa's fotoos.

Na de 2de duik doorgereden naar het uiterste Zuiden van het eiland (ongeveer 2x zo groot als Texel). In het zuiden liggen de zoutvelden en bergen gedroogd zout: één van de weinige exportproducten. Water inlaten en op laten drogen.
Daar oa. flamingo's gezien die fourageren in de bekkens.Overigens vliegen hier veel perkieten, papegaaien en het suikerdiefje.

Weer is saai maar goed: 28C soms wat bewolkt en altijd passaatwind. Erwin Krol zou hier gek worden niets te vertellen.