dinsdag 27 maart 2012

Gulpen

Het is nog nét Nederland maar toch wel heel anders: Gulpen.
2 nachten geboekt via Groupon en maandag naartoe gereden.
Gelijk de loopschoenen onder en in prachtig weer een rondje gemaakt aan de Noordkant. Mooi weer.

Dinsdag naar Epen, soms moeilijk te vinden weg door bos en over weilanden. Maar prachtige wandeling met grootse uitzichten.



Behoorlijk heuvelachtig ook.

Via oa. Bissen naar het oude dorpje Epen gelopen, koffie met vlaai op een terrasje. Prachtig lopen, stil, wijdse uitzichten.



Dat dat allemaal Nederland is, onverwacht genoegen.

Langs de Geul teruggelopen naar Gulpen, meer langs huizen en dorpjes.
15 km totaal maar makkie en in Gulpen weer het terras op geschoven.

Morgen nog een keer de berg op aan de zuidkant.

Als je nog een huis zoekt, er is veel te koop




- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Dorpsstraat,Gulpen,Nederland

vrijdag 16 maart 2012

Lalibela

Ik ben al sinds woensdagmorgen thuis, alweer gesport en in de tuin gewerkt. Maar het is hier wel koud!
Het afscheid op dinsdag was mooi.
Overdag de laatste hand gelegd aan het bedrijfsplan. Merga is zeer te spreken over het eindresultaat. Daarna een gesprek met Terrafina, die meerdere MFI's steunt d.m.v. funding. Maar niet Eshet, en in het gesprek werd me ook duidelijk waarom.
Daarna met Merga en Tamirat eten bij een India's restaurant, en teruggekoppeld wat ik gehoord had. Direct zei Merga: ik wil dat je terugkomt en dat probleem oplost. Eh.... tnx maar ik ga eerst naar huis.
Maar wie weet...

Agelopen zondag even tussendoor naar Lalibela geweest. Één van de achtste wereldwonderen. Dit is een dorpje met een aantal monolitische kerken uit de 13de eeuw. Dat wil dus zeggen: uitgehouwen uit de rotsen. Onder architectuur van koning Lalibela.

Dat uithouwen is dus echt letterlijk, de kerken zijn 15 meter diep uitgehouwen vanaf de bovenkant van de rots. En vervolgens aan de binnenkant uitgehouwen zodat je er ook in kan. Bijzonder! En ook lekker koel.

Eerst met mijn gids naar het museum, waar de kerkgeschriften van geitenvellen nu bewaard worden. 14 jaar geleden kon je die nog gewoon aanraken maar dan hadden ze de volgende 800 jaar niet overleefd.

De kerken zijn nog steeds volop in gebruik, met de Ethiopische variant van de Koptische kerk. Omdat ik er op zondag was, was ik getuige van de werking van het Gouden Kruis. Dat is nog een heel verhaal, want hij is ooit gestolen een aantal jaren geleden, na 800 jaar in de kerk te zijn gebruikt.
Het kruis geneest en bevrijdt en wordt gebruikt in exorcist-achtige sessies. Lange rijen (vrouwen) zaten te wachten om te worden 'behandeld'.

Maar ook wordt er gewoon gebeden, geschriften hardop gelezen, kruizen, muren, de vloer en donatieboxen  gekust. Dat kussen lijkt mij niet echt een hygiënisch gebeuren, want dat gaat achter elkaar door zonder af te vegen en schoon te maken.


Er zijn 2 groepen kerken, gescheiden door een rivier (maar verbonden door onderaardse tunnels?). De kerken in één groep zijn verbonden met uitgehakte gangen.
Tegenwoordig zijn de kerken overdekt met stalen constructies, gift van de EU. Zon en regen zorgden voor erosie maar consequentie is dat de foto's ontsierd worden door deze constructies.

'S avonds wat rondgelopen in het dorp en met altijd het gezeur van jongens om een voetbal. Maar wat me toch wel trof vooral armoe en stof. Ik zat zelf in een hotel van $ 55, maar jonge kinderen vroegen mij om water. Waar is de strijkstok, niet in het dorp zelf!

De volgende ochtend weer naar de kerken geweest, nog voor de toeristen komen. En dat was anders dan de dag ervoor: de lokale bevolking is ook vroeg uit de veren en gaat naar de kerk om gezegend te worden door een priester alvorens de dag in te gaan.


Op de terugweg naar het vliegveld nog een aantal keer gestopt om foto's te maken. Prachtige vergezichten (niet te zie op een foto), kralen en kinderen die, zodra de auto stopt, komen aanrennen. Het land is volkomen dor, de korte regentijd is uitgebleven dus is het wachten op de grote regentijd over 3 maanden.

Ik heb veel foto's gemaakt en op picasa gezet (68) dat is veel maar het is reuze interessant.

dinsdag 13 maart 2012

Afronding

Vandaag afronden, laatste bespreking, documenten overdragen en wegwezen.
Dat ging toch weer snel voorbij!

Ik schat zo in dat het bedrijfsplan ruim voldoende is om de financiering onder het RUFIP-II programma onder regie van IFAD, een VN-agentschap, veilig te stellen. Maar dan komt Eshet nog 17 miljoen Birr tekort om de geplande expansie in de komende 3 jaar te financieren, dus aan Merga de general manager de klus om met dit plan langs potentiële financiers te gaan.
En het is aan het managementteam nu om de uitgezette koers om te zetten in acties en werkplannen.

Merga is erg tevreden en ik ook. In 2 weken alle deelplannen bij elkaar vegen, integreren en afstemmen is een hele klus geweest maar het team functioneert prima en is ook eensgezind over de te volgen koers. En dan is het relatief makkelijk om tot een mooi bedrijfsplan te komen.

Vrijdagavond met Tamirat naar een volksdansavond geweest maar viel zwaar tegen. Tamirat was ook zeer teleurgesteld, het hoogtepunt, dansen met schouderschudden leek nergens naar! De zaal was ook nog eens 80% leeg kortom jammer maar helaas.
Het eten was nog wel goed, Injera wat op het menu staat als Fir Fir. De Kitfo heb ik, gezien de ervaring 14 jaar geleden, niet genomen :-)

Zaterdag door de stad gelopen en oa een openbare kerkzitting gezien waar oa. mensen van de duivel werden bevrijd. Dat ging er soms hard aan toe met slaan op het hoofd met de platte hand of de bidketting! Tot slot werd met een tuinslang iederen die het wilde nog gezegend. Met die hitte best lekker....



Zaterdagavond 'afscheidsdiner' met de staf maar dat was in een restaurant zonder alcohol. Dus dat was niet echt een feest. Niet echt een herinnering.

Zondag en maandag in Lalibela geweest, ik schrijf daarover als ik thuis ben want dat was heel speciaal. 250 foto's gemaakt moet ik even rustig voor gaan zitten om te selecteren.

vrijdag 9 maart 2012

30 Februari

2004. Vandaag voor het eerst van mijn leven op 30 februari opgestaan!
De Ethiopische kalender zit ingewikkeld in elkaar met tal van wijzigingen door de eeuwen heen, maar is basicly eenvoudig; elke maand heeft 30 dagen en er is een 13de maand met 5 a 6 dagen (vanaf onze datum 6 September tot 11 a 12 Sept.). Zie wikipedia.

Het werk vlot boven verwachting goed. De stukjes van de diverse afdelingen voor het bedrijfsplan kwamen vanaf dinsdag binnen en ik stel het geheel samen. Er komen veel dubbellingen in voor ("onze producten zijn ..." etc) dat is aan mij om eruit te halen.
Inhoudelijk hebben we met het hele management op donderdagmiddag gezeten om het document door te nemen. Want de verschillende onderdelen moet ook afgestemd zijn: als marketing een hoger aantal verkopen projecteert moet dat terug te zien zijn in Operations, Human Resources en Financiën. Ook dat ging wel, hoewel niet iedereen alles gelezen had, maar het team is best goed op elkaar ingespeeld.
Vandaag weer verder om 9 uur (=15 uur).

Ondertussen ben ik ook bezig om een externe financier te spreken te krijgen, maar dat lukt niet erg goed. De contacten waren er in het verleden al maar zijn op een lager pitje gekomen (eufimisme). Dinsdag vlak voordat ik het vliegtuig instap hopelijk een gesprek.

Vanavond stappen met Tamirat ben zeer benieuwd! en morgen uit eten met de hele club. Zondag-maandag in Lalibela, dinsdag afronden en 's avonds vliegen. Het begint dus alweer op zijn einde te lopen.

Zie de smog hangen

Rechts heeft voorrang,
soms wel meer dan  10 minuten











Over het algemeen heb ik best hard gewerkt. Om 8 uur kwam de auto bij het hotel, 10-30 minuten rijden (afhankelijk van de chaos) en pas om 6 uur thuis, bijna alweer donker.


Pauze neem ik niet veel, hoewel het kantoor van 12-13 uur vrijwel geheel leeg is. Maar lopen in de brandende zon is niet mijn hobby hoewel gisteren wel en wat foto's gemaakt.

Avondeen doe ik in tentjes in de buurt van mijn hotel op Meskel Flower Road. De laatste 2 dagen in een dik *** hotel direct naast mij, Adot-Tina. Goed eten en toch ongeveer dezelfde prijs als in andere restaurants (kamers zijn wel veel duurder dan waar ik nu zit.) het blijkt een 'adoptie'-hotel te zijn: veel blanke mensen met donkere kinderen die daar een aantal weken verblijven om de procedures af te ronden (papierwerk gaat nu eenmaal langzaam in dit land). Dus ruim tijd om te bonden. Dat is vooral fysiek want taal (spaans, italiaans, engels, ...) is nog niet gemeenschappelijk.



Marabou (ooievaar)


dinsdag 6 maart 2012

Het gaat lekker (ja en nee)

Vanochtend naar de Nederlandse Ambassade geweest. prachtig gebouw aan de rand (? waar houdt het op?) van Addis, grote tuin eromheen.
Witnekraaf

Veel vogels, want dat was ik vergeten te vertellen, er zijn hier veel vogels en ook heel mooie. Witnekraven, zwarte wouw, vele kleuren spreeuwen, veel jachtvogels vooral buiten de stad.

Op de ambassade veel informatie gekregen oa. over een congres waar ESHET kan komen om een (financiële) rol te spelen in het netwerk van platteland en (Nederlandse) bedrijven die waterpompen plaatsen. En de namen an enkele financiers van Micro Finance Institutes (een MFI heeft geld nodig om het weer uit te kunnen lenen aan de mensen op het platteland.) ESHET wil groeien maar de kas is op een gegeven moment leeg, zo is nu de voorwaartse projectie in het businessplan.
Met één van die financiers ga ik binnenkort praten. Ze kennen ESHET en er zit wat oud zeer (wellicht meer dan dat) maar dat ga ik dan wel horen. Ik heb hier geen verleden.

Interessant was ook de informatie in het gesprek op de ambassade over Ethiopië. Inflatie 41%, lonen die dat niet bijhouden ook niet in de middenklasse. Veel chinese invloed, die oa land opkopen om rijst te verbouwen voor export naar China (stond laatst stuk over in VK). En de stijl van de chinezen spreekt meer aan bij de meeste Afrikaanse leiders: éénpartij, mensenrechten wellicht maar niet echt, democratie ookzo. Dus de blik is Oost gericht, niet Noord of West, want uit die richting komt (te) veel commentaar.
Maar we hoeven maar naar Tibet te kijken om te weten wat je voorland kan worden: culturele 'assimilatie' tot je niet meer bestaat.

De Managing Director Merga was zeer content met mijn acties.
Dat is lekkere van vandaag.

Maar nee, het rapport vlot niet snel. Vandaag 2 meetings georganiseerd, maar beide zijn niet doorgegaan mede omdat Merga die mensen in een vergadering bijeenriep (vanwege de aankoop van een nieuw IT-systeem ofzo?)
Dus dat schiet niet erg op. na vandaag nog 4 werkdagen, Zondag-Maandag ben ik in Lalibela.

Wat wel weer erg goed gaat: de koffie. Lekker en met een big SMILE

Hanna



zondag 4 maart 2012

Business trip

Dat was een zware maar mooie business trip.
Om 05.30 opgehaald, nog andere mensen van het managementteam en dan rijen. Eerst 2 uur over (chinees) asfalt, daarna 2 uur dirtroad. Bergop om uiteindelijk in Jibat aan te komen, een klein dorpje alwaar ESHET een nieuw bijkantoor opent.


Ontbijt met injera maar niet voor iedereen....

Onderweg steeds meer gele landerijen het is droge tijd, maar ook boeren die de opbrengst aan het verwerken zijn ( wannen?). Ook waterhalen is een dagelijkse bezigheid, getuige de soms lange rijen bij de pomp. Tijd voor een pomp-op-afbetaling-lening van ESHET (nieuw product maar ik moet daar nog wat discussie over voeren.).



wannen

Na enig wachten begint de officiële opening met toespraken van Merga en de lokale branchmanager, afgewisseld met lange vragen/opmerkingen uit de zaal. Na ruim een uur is het gedaan en wordt de aangeboden lunch, natuurlijk Injera, genuttigd en vertrekken de genodigden.
Er zaten geen vrouwen in de zaal ( is wel de belangrijkste doelgroep) maar wel veel vertegenwoordigers van lokale organisaties, dus 'warme' verkoop van leningen kan opgestart worden.



de officiële opening

Zowel voor als na deze sessie heb ik rondgelopen door het dorp. Het was marktdag dus de mensen stroomden het dorp in het was een drukte van belang. Ik heb gigaveel foto's gemaakt tot de batterij leeg was :(




Het beeld van 14 jaar geleden wat ik op mijn netvlies had, klopte nog helemaal. Boven het dorp staan nu wel palen voor elektriciteit en gsm (hebben de mensen geen geld voor), maar op straatniveau is alles nog hetzelfde. Bijbelse taferelen zoals Else dat noemt. Ik zet veel foto's op picasa maandag.



de markt valt stil...

Ik was de enige blanke en ik had ook de indruk dat er niet vaak of nooit één geweest is, zo werd ik aangestaard, verlegen mensen, kinderen die begonnen te huilen, alle hoofden op de markt dezelfde kant op en staren. En 'youyouyou' roepen alsmede 'moneymoney', al was het lang niet zo erg als toen.



interesse en suikerriet

Eind van de middag met rode schoenen en broek en stof tot in mijn navel terug. Om 6 uur in een dorpje aangekomen werd er gestopt: afspraak is dat dat er 's avonds niet gereden wordt. Dus werd ik ondergebracht in een 'luuks' hotel en gingen de anderen ergens anders slapen. Dat luuks viel tegen maar de douche deed het gelukkig. Vroeg erin, om 6 uur weer verder en nu in Addis waar ik ondertussen van hotel gewisseld ben en nu wel internet heb. (Maar het uploaden van de foto's doe ik morgen).

Nu op naar Leul en Dagi in het universiteitsradiostation ET3AA.


- Posted using BlogPress from my iPad

vrijdag 2 maart 2012

De eerste week zit er alweer op (nou ja)

Vrijdag, lunchtime. De eerste week is bijna voorbij. Voor de meeste mensen is dat al zo omdat vandaag een feestdag is en ze dus niet werken. Maar de staf van ESHET wel, vooral omdat ik hoge druk op de resultaten heb gezet. En dus moet ik zelf ook wel werken..

verkeerschaos in de vroege ochtend
Van de week bezig geweest met het opzetten van het business plan: alle hoofdstukken en subparagrafen zijn benoemd en toegewezen aan de diverse stafleden. Merga, de algemeen manager, heeft de outline goedgekeurd dus we zijn aan de slag gegaan. Vooreerst met de sterkte/zwakte analyse (SWOT).
Één van de zwakke punten komt dan direct naar voren: discipline! Als je een vergadering afspreekt is er niemand op tijd. Als ik iedereen van de gang heb geplukt heb en zelfs de deur op slot doe, gaat van iemand de gsm en wordt er weer niet vergaderd. Leer er maar mee leven wordt er gezegd. Ik vind het prima, maar moest het rapport niet op 31 maart ingeleverd worden, na goedkeuring door Directie en de Board?


Kloktijden is hier echt verwarrend, de Ethiopische tijd wordt veel meer gebruikt dan ik dacht. Dus als ik wil afspreken om 10 uur dan moet ik erbij zeggen dat het in de ochtend is, want anders is het dus 4 uur in de middag. En mislukt de vergadering helemaa! Lastig.


Morgen wordt echt overwerken, er wordt een nieuw regionaal kantoor geopend (nr. 14) en het hele topmanagement gaat daarheen voor toespraken en handjes&schouder-schudden (rechterschouder tegen elkaar als je elkaar begroet). Ik ga mee maar we moeten ver rijden en vertrekken dus om 05.30 uur....
Lunch wordt daar verzorgd, Injera gemaakt van teff. Link even lezen!
Dat wordt een leuke maar zware dag en veel fotoos.

Gisteravond uit wezen eten met enkele mensen van het pension waar ik zit, in Holland house. Ik dacht dat dat alleen bestond met de Olympische Spelen maar nee hier zit een weggelopen Nederlander die bitterballen op het menu heeft staan, maar geen Heiniken!
Veel vragen over Nederland maar ook veel achtergrond over Ethiopië. Over de (niet-)bezetting door de Italianen en waarom er zoveel italianen hier zijn. Over de opkomst van de chinezen in de economie, ook hier. Was leuk maar wel bekaf na een dag werken en "intensief" dineren.
Op de parking ook een truck(-je) van 2 mensen die een overland doen van Nederland naar Kaapstad. Tot nu toe gaat het prima met ze, Malawi wordt een probleem met de benzine.

Ondertussen ook mijn tripje naar Lalibela geboekt, volgende week zondag heen en maandag terug (vliegen). Wel weer een ervaring bij het reisburo'tje, de matrixprinter uit de vorige eeuw liep steeds vast maar uiteindelijk gelukt.
Ik ga ook nog een keer met Tamirat (head of MIS-department) naar een traditionele dansavond. Veel met de schouders schudden weet ik nog van vorige keer.