dinsdag 20 oktober 2009

weer thuis

Na een lange reis weer thuis. Het lange zat vooral in het wachten op het vliegveld. De trein ging maandagmorgen om 7 uur en ik was dus voor 1 uur in Delhi, 3 kwartier later op het vliegveld maar het vliegtuig ging pas na 12 uur 's nachts. En om nu met een dikke koffer nog een halve dag in Delhi te zeulen is ook zo wat.
Afijn die koffer kostte me zowat ook geld want 27kg is te zwaar. En overpakken naar handbagage had geen zin want dat wordt als het er op aankomt samengeteld. (Max. = 20 kg + 12kg handbagage incl. laptop.) Met wat praten heb ik met KLM-airmailes betaald, een monopoly-geld-transactie!

De laaste werkdag was zondag, nadat ik eerst op tijgertocht in het park was geweest. En natuurlijk: geen tijger gezien (anderen 's middags wel natuurlijk). Zondagmiddag toch nog weer met Ujwala gesproken en het document weer aangepast. Nog niet goed maar dat kan ik nu thuis nog verder afmaken, het beeld is nu wel duidelijk. Zondagmiddag met Ujwala naar vrienden geweest die in het centrum van oud-Madopur wonen (nieuw-Madopur ligt bij het station). Jammer dat ik niet eerder in het stadje(?) geweest ben, een grote levendigheid, nauwe straatjes met winkels, mensen en koeien. Auto's die luidtoeterend zich een weg banen door de menigte. Wat een toestand.
 

Bij de kennissen was de hele familie aanwezig vanwege Diwali maar ook vanwege een ander feest wat me niet helemaal duidelijk was. Er werd gegeten (voor mij niet spicy please) en er was een offer gemaakt. Eerst een tekening, daarna was symbolen (van koeiepoep?), wat kaarsjes en natuurlijk wat geld.




Diwali is echt een groot feest in India, overal is vuurwerk (ook in het hotel), iedereen gaat op familiebezoek.

Nog wat zaken die me zijn opgevallen:
- India is een heel veilig land. Je kunt je spullen ergens laten staan en het wordt niet gejat.
- In India wordt vrijwel niet gerookt.
- De treinen zijn goede wijze van vervoer, alles is vantevoren te regelen via Internet (coach, seat) en het wordt goed gecontroleerd. Soms wel koud in de airco wagons!
- Respect (be-)tonen is heel gebruikelijk. Je raakt dan de voeten aan van de persoon aan wie je respect betuigt.
- Zeker buiten de grote steden wordt niet veel (verstaanbaar) engels gesproken, ook jongeren niet.
- Het verschil tussen grote steden (vooral het kapitaalkrachtige deel zoals financiƫel district) en rural areas zoals Ranthambhore is echt onwezenlijk groot. In geld (lonen), in wonen, in hygiƫne, in alles.
- Schrikbeelden zoals opzettelijk invalide gemaakte kinderen om te bedelen etc. heb ik niet gezien. Wel is er veel armoe, slapende mensen op straat etc.

Maar als je de kans krijgt: ga er keer heen, vanaf Oktober zakt de temperatuur (dit jaar is het te hoog, door de slechte regentijd) tot maart is het goed te doen.
Of ik nog weer terug ga is nog te bezien. Er moet wel weer iemand heen vind ik want Ujwala staat er nu weer alleen voor en dat is gewoon lastig. Er zijn stappen vooruit gemaakt maar er is nog een hoop te doen. trategisch maar ook gewoon simpele dingen (IT, proces in detail inrichten, promotieplan, ec....)
Dus wie wil belt me maar.

Geen opmerkingen: