zondag 19 februari 2017

De laatste week

Galle is een Nederlandse nederzetting geweest en wij sluiten hier de vakantie af.

Morgen naar het vliegveld.


In Udawalawe zaten we in een alleraardigst familie-guesthouse. Om 8 uur centraal diner met 7 verschillende curries en heel aardige mensen. S morgens ontbijt met hoppers, origineel Sri Lankaans maar nog nooit gegeten. De hitte was wel weer even wennen na de koelte van de bergen! Het regende even heel hard in de middag maar dat verdreef de hitte niet.







S morgens vroeg de safari: met 6 mensen op redelijke stoelen achter in een jeep door het park. Voornamelijk olifant gericht maar mede door mijn vogelkijkerij begon de chauffeur steeds meer ook vogels te spotten. Na 4 uur hobbelen weer terug en we hadden wel mooie dingen gezien zoals een aantal adelaars, waterbuffel, krokodil, ijsvogels, jakhals.

De volgende ochtend nog een neushoornvogel gespot die aan het ontbijten was. 


Daarna met 5 mensen (weer Barbara!)  in een taxi-busje naar Mirissa, strandplaats.

Rijden in Sri Lanka is niet altijd een genoegen, zeker niet als je voorin zit. Iedereen is gek zegt onze chauffeur maar zelf plakt hij ook en probeert hij ook op gekke plekken in te halen. Al is hij niet zo gek als de chauffeur die we uit Ella hadden. Nou ja je doet het er maar mee, de verhalen die we over bussen/buschauffeurs gehoord hebben zijn nog erger (en dat kunnen we ook wel zien als we onderweg zijn).


Doel in Mirissa een walvissentocht, hoewel het hoogseizoen voorbij is zijn ze er nog wel. Dus weer vroeg op en om 7 uur vertrok een armada aan volgepakte bootjes uit de haven.

Na een uur tegen de deining opboksen wordt er een fontein gezien en na wat heen en weer zoeken zien we inderdaad een blauwe vinvis. Op 20 meter afstand.

Even later zien we er nog één wat dichterbij. En dat is het dan weer, we gaan terug. 





Else voert de vinvis nog even 😩


Mirissa is echt een vakantiedorp. Lunch en diner zijn op het strand, waar allemaal eettentjes zijn en allemaal hebben ze vis. Lekker hoor! De hele vangst van de vissersbootjes gaat naar de restaurants.


Zaterdag scheiden onze wegen zich even, Aart gaat duiken en Else ondergaat een Ayurvedische behandeling. Het duiken is ervaring wat betreft het vertrek en aankomst. Er is een strand met daarvoor een rotsplateau. Met een opkomende golf wordt de boot daar op 'geparkeerd' waarna instappen makkelijk is. En eraf hetzelfde principe, wachten tot er een dikke golf komt. De bodemt schuurt wel een beetje....

Duiken zelf was niet heel bijzonder, zicht redelijk, weinig koraal en soms scholen vis maar soms ook alleen maar kale rotsvlakte. Mijn laatste training voor de cursus in Cuba (is nog geheim).


Else is geheel in de olie gezet en gemasseerd. Vervolgens werd ze in een stoombad gezet om daar gaar te sudderen maar daar kon ze op tijd uit vluchten. 

Hop in de taxi naar Galle. Voor de zoveelste keer aan de dood ontkomen door alert handelen van de chauffeur. En weer was het een bus.


Het 'new' old Dutch house is wat het zegt, verbouwd tot hotelletje. Grote luukse kamer met grote bedden. Koloniaal. 




Dit gedeelte van Galle is ommuurd, de straatnamen verbasterd van bekende straatnamen zoals Leyn baan street. De huizen (17de eeuw, VOC-tijd) hebben grote kamers, roosters boven de deuren voor verfrissing. Maar vreemd genoeg vaak Romaanse dakpannen.






Zondag doen we een rondje binnen de muren, Hollands historie waar Balkenende trots op zou zijn. Maar het is vochtig heet dus we zitten ook weer in onze airco-kamer. Het is de laatste dagen bewolkt en het regent soms fors. De moesson komt er aan.

Tijd om terug te gaan.


maandag 13 februari 2017

Central hill country

Woensdagavond naar een lokale dansvoorstelling voornamelijk voor toeristen. Was niet echt spectaculair veel tromgeroffel en acrobatiek. 


Donderdag met zeer luxe auto met chauffeur naar Nuwara Eliya, dat in de bergen ligt. Chauffeur Vejay  weet veel van bomen en vruchten en praat aan één stuk door over alles. Maar rijdt wel veilig langs de theevelden. Die vrijwel uitgestorven zijn, in de droge tijd is er nauwelijks oogst. We stoppen bij een theefabriek en volgen een rondleiding. In 2 dagen van oogst tot eindproduct, een vrij simpel proces in de overdekte openlucht. Drogen en fermentatie aan de lucht, dat is alles.




Vlakbij ons guesthouse blijkt het zelfs voor de lokale chauffeur na 3 keer bellen zeer moeilijk om de plek te vinden. Als we een auto hadden om zelf te rijden, wat we eerst van plan waren, was het echt heel moeilijk geweest.


We lopen door het stadje en blijven een tijd in het park zitten, waar groepen schoolkinderen op een schoolreisje  uit Colombo komen zingen, spelen en ons op de foto nemen. Op deze hoogte wordt het tegen zonsondergang al behoorlijk koud dat zijn we niet meer gewend! 




De volgende dag maken we een leuke wandeling door theevelden naar de vrijwel droge waterval. Terug door een dorpje met groentetuinen en bloemen langs de weg. Je kunt hier goed wandelen maar overdag in de volle zon is het wel heet.



In de middag maken we een planning voor de komende dagen: we komen nu in veel toeristischer gebied en vooraf reserveren lijkt nodig. Hier is het zelfs superdruk, vandaag volle maan en een lang (boeddhistisch) weekend brengt heel veel mensen uit het laagland in de bergen.


Later in de middag krijgt Else het voor elkaar om Aart te verleiden tot een high tea in het Grand Hotel. De thee is erg Engels zwart maar we leren het personeel snel om er 50% water bij te doen. En de tea is uitgebreid Engels en lekker, van zalmsandwich tot scones.




S morgens op tijd naar het station van Nanoya waar we in de trein naar Ella nemen, in de eerste klas 'observatie-wagon'. Wat oude stoelen maar een open raam.


En als ik even naar de wagons van de 2de en 3de klasse loop weet ik weer dat we luukse zitten. Daar is het opeengepakt zitten en vooral staan.



We rijden door theevelden maar ook veel door bossen zonder uitzicht. Het gaat niet snel, op sommige stations staan we 20 minuten stil om te wachten op de tegenligger. De spoorbomen blijven al die tijd dicht, jammer voor het verkeer. 




In Ella is het even zoeken en dan steil omhoog naar ons guesthouse. Op de top van een berg met een uitzicht van kilometers, op de Ella berg en de trein. Een Faller landschap. 




In de middag op ons balkonnetje wat lezen en genieten. We eten lekker in een piepklein restaurantje waar we Barbara ontmoeten, een Duitse lerares op sabbatical. We spreken af om samen een taxi te nemen dinsdag naar Udawalawe NP.


Zondag de grote bergtocht, over het spoor en dan links Ella Rock. Geleidelijk steeds steiler, het laatste stuk gaat echt steil en Else heeft er wel moeite mee. Maar ze redt het en het uitzicht is weids. Beneden een kokosnoot leeggedronken dan kom je weer op krachten.


Maandag weer een berg gedaan (little Adams peak) voorlopig is het wel weer genoeg. 



Dat Ella een booming toeristendorpje is merk je aan de betere koffie dan in het Noorden en aan het lawaai de hele dag van bouwwerkzaamheden. Een straat met zij aan zij guesthouses, koffietentjes en restaurants. Maar verrassend ook is de curdshop: buffelyoghurt een hele bak voor 200 Rp. = €1,25. Heerlijk als lunch met muesli.


Morgen in de taxi met Barbara naar Udawalawe, op safari naar de olifanten.

woensdag 8 februari 2017

Ruim een week onderweg

S middags een fietstochtje langs het meer gemaakt. Het water wordt al eeuwen gebruikt voor irrigatie in de omgeving. Veel mooie vogels gezien en mensen die aan het zwemmen waren. Het doel was een beeld van een koning of een wijze, de meningen verschillen. Wijze koning kan blijkbaar niet, hoewel hij een bibliotheek heeft gebouwd.


Zondag op de fiets de oude stad bekeken. Veel oude beelden en stupa's van wel 1000 jaar oud. Sommige nog heel maar ook veel in verval. Wel heler dan in Anuradhapura, maar ook van een eeuw later. Verval gaat hard in dit moesson-klimaat. Lunch met samosa's in een klein tentje op de hoek. En verder lui, het is ook vakantie.


Maandag met de taxi naar Sigiriya. Daar staan twee rotsbergen van ongeveer 300 meter hoog. De ene is helemaal aangelegd met trappen, en heeft tuinen en wat fresco's. Kost wel 30 dollar pp. En zelf klimmen.

De andere is bijna net zo hoog maar het pad is zeker aan het eind het betere klimwerk op grote rotsen. Maar $3 pp. Werd ons aanbevolen.


Brommertje gehuurd en de Hollanders kozen natuurlijk voor de tweede berg. Op de top was het uitzicht prachtig. Beetje heiig maar de landerijen met enkele irrigatiemeertjes en de bergen eromheen goed te zien. We waren met 8 mensen, gemiddelde leeftijd 25 maar door onze komst werd dat 35.

Op de andere berg zagen we de rijen in file op de trappen lopen.




Terug gedineerd in het restaurant naast ons guesthouse. Familie van de guesthouse-eigenaar maar zeer aan te bevelen! Het eten is hier goed, maar eigenlijk vaak hetzelfde: rijst en linzen en curries. Afhankelijk van  de kunde van de kok is dat saai of heel erg lekker.


Dinsdag een experiment: met een tuktuk 100 km naar Kandy. De tuktuk wordt op Sri Lanka ook gebruikt voor de langere afstanden, niet alleen voor lokaal verkeer. Volledig arko (alle ramen kunnen open), want geen ramen.


In Dambulla naar de buddha's in de rotsen geweest, prachtig, heet en vochtig. 

Eerst steile trappen en daarna door zalen met buddha's in veel standjes. En fresco's op de muren en plafonds, benieuwd hoe lang die het uithouden met al die toeristen en de vochtigheid. Ook nog enkele hindoe-beelden maar die waren wel naar achteren gezet. De Singalezen hebben hier duidelijk de overhand. Zeer de moeite waard alles bij elkaar.




Verder naar de kruidentuinen. Gratis (please tip) rondleiding door een 'student medicijnen' met uitleg over alle crèmes en kruiden die gemaakt worden van planten en bomen. Daarna kregen we folder met 25 producten in onze handen geduwd (I'm not a salesperson) met vreselijke dure potjes en kruiden. Afijn ontharingscrème komt altijd van pas op onze leeftijd en de student heel blij.




Vlak voor Kandy in een vreselijke file terechtgekomen die me terug deed denken aan Bangladesh. En nu bier met uitzicht over het centrale meer. En een uitstekende maaltijd.


Vandaag naar de tempel van de Tand van de buddha. We hebben al eerder een tempel van de Tand gezien, maar toen heel Sri Lanka door de buitenlanders was bezet, alleen Kandy niet (dit komt me bekend voor), hebben ze de Tand hierheen verplaatst omdat alleen degene die de Tand bezit rechtmatig heerser van het land kan zijn.


Dat die tand een belangrijke symboolfunctie heeft bleek wel in 1998 toen de oorlog nog woedde met het Noorden. Er was een zware zelfmoordbom-aanslag voor de deur, de tand overleefde maar er was veel schade. 

Dus nu ook zware toegangscontroles. En heel druk binnen, in de ochtend kun je de Tand eren en bewonderen. Tenminste, er staan zilveren ornamenten overheen, 6 stuks zoals bij Matroesjka poppetjes. 

We waren één van de laatsten die naar binnen mochten kijken want om 11.00 uur gaat het luik dicht voor de rest van de dag.


Nu wel genoeg historie gehad (vind ik)


Vervolgens naar het treinstation om de vooruitgekochte tickets op te halen. Helaas niet voor morgen de trein is volkomen uitverkocht vanwege een lang weekend dat morgen begint.



zaterdag 4 februari 2017

Ontsnapt voor mijn verjaardag



Omdat het vieren van mijn verjaardag steeds minder relevant wordt, zijn we op de 30ste ontsnapt naar Sri Lanka. Beetje via een omweg, eerst naar Abu Dhabi. Daarna naar Colombo maar tussendoor ineens naar Mombai (Bombay) omdat er iemand naar het ziekenhuis moest. Dus toen we eindelijk in ons hotelletje in Negombo aankwamen was er niets meer te vieren.
Negombo is voornamelijk een grote wijk met toeristenhotels en 1,5 km verder de eigenlijke stad. Daar zijn we heengegaan om te pinnen en een simkaart te kopen (5 euro voor 2 Gb). Daarna wat rondgedwaald langs de lagune. Met tuktuk naar het hotel, nog en beetje jetlag.

De zon schijnt de hele dag strakblauw, s middags steekt er een windje op, ruim 30 graden op de top. Wel een omslag vanuit Peize!

Vervolgens naar Anuradhapura in privé taxi. Rijden is hier minder gevaarlijk dan we dachten zeker vergeleken met India, maar er gebeuren soms wel gekke dingen...
Onze driver reed rustig ook omdat hij ons direct een tour over het eiland probeerde te verkopen. Dan moet je niet ondertussen angst zaaien bij de klanten :-)
Toch nog 4,5 uur rijden dat viel tegen maar een leuk hotelletje met waardeloze koffie.
Als dit koffie is wil ik graag thee.


Met de tuktuk  naar de heilige bodhi boom, een stekje van de echte waaronder buddha zijn verlichting vond. Else met blote schouders, oje maar de portier keek even de andere kant op. Toeval bestaat niet, dit was een goed teken.
Na een offer gedaan te hebben teruggelopen naar het centrum om te eten in een toeristisch restaurant. Totaal met ons 3! bezoekers (als je de muggen niet meetelt, maar daar waren zij het niet mee eens gezien de energie die ze in ons staken).

Vrijdag naar de oude stad gefietst (Aart met de knieën tegen de borst, zadel kon niet omhoog). Op een uitgestrekt gebied staan hier zeer oude gebouwen en tempels van wel 2000 jaar oud. Beetje moeilijk navigeren omdat er weinig aanwijzingen stonden, de tekst veelal in lokale taal en de kaart 1:2000 was. Maar toch de highlights gezien inclusief koffie Colonial style op het heetste punt van de dag.

  

Op de terugweg bier gescoord (aparte winkels met dikke tralies ervoor), en 
pizza to go.

Vanochtend weer met privé taxi naar Polonaruwa, chauffeur reed wel wat wilder maar we leven nog. Simpel guesthouse naast een droog rijstveldje. Het is vandaag independence day maar geen feest of dansen hier, alleen in Colombo. Blijkbaar zit daar (ook) iemand die vindt dat hij het volk is en dat het feest alleen bij hem in de tuin voldoende is.
Vanmiddag en morgen weer fietsen, weer een oude stad. De laatste, belooft Else.