dinsdag 26 augustus 2014
Fotospecial
zondag 24 augustus 2014
In Leh
Elektriciteitsvoorziening is in deze contreien een probleem. Op het platteland vaak pas na 7 uur s'avonds en dan tot 11 uur ofzo. En vaak ook niet. Zelfs hier in Leh is het niet goed, gisteravond helemaal geen stroom. En dan zit je met je lege fototoestel en iPad naar het stopcontact te kijken...
Maar het blog kan ik er nog net uitpersen, hopelijk doet internet het vanmiddag. (Tijdens het uploaden valt het weer uit, niet best dit weekend)
Naar Leh
Het was koud aan de oevers van Pangong Tso en we lagen er vóór 9 uur in! Ans stond om half 6 op om foto's van de zonsopgang te maken maar het begon te waaien en te regenen. Ze kwam als een ijspop weer de tent in. De bergtoppen waren duidelijk besneeuwd.
Zelfde weg terug, over de top van 5300 meter met traditionele koffie met KitKat. Lichte sneeuw boven. Schitterende afdaling, het weer knapte op en lager werd het ook warmer. Lunch bij het Thiksay klooster. Ach weer een klooster...en.....
jaaaaa...wifi voor Aart, na dagen van droog staan!!!
Konchok, onze chauffeur heeft ons uitgenodigd voor het diner dus we moesten nog wat cadootjes kopen. Aart ging internetten en kwam kwaad terug omdat de download van de Volkskrant bij 90% na een uur was afgebroken internet viel uit. Living outside your comfort zone.
Op bezoek bij Konchok, onze chauffeur
Dit was nog meer een ervaring dan de homestay enkele dagen geleden.
We rijden naar zijn dorp op 30 minuten van Leh, tegen de bergen aan. Aan de vlaggen op de huizen kun je zien of er buddhisten of islamieten in wonen, wat een rare toestand is dat.
In 2010 is zijn huis bedolven door grondverschuiving tijdens zware regen. Ook zijn akkertjes. Nu bouwt hij aan een nieuw huis, in de delen die af zijn wordt al gewoond. Belangrijkste is de tempel op de 2de verdieping, zo groot als een kinderkamer en geheel ingericht en ook al ingewijd door de monnik. De keuken is ook klaar en 2 slaapkamers. En natuurlijk de opkamer, waar wij ontvangen worden.
Konchok is getrouwd (gearrangeerd huwelijk) en heeft 2 kinderen waaronder een pittige dochter van 13. Oma woont ook in het huis, alsmede zijn vader en moeder. En zijn zus.
Als wij in de opkamer zitten komt er thee en koekjes. We zien of spreken bijna niemand, Konchok komt soms even binnen. De dochter laat haar schoolboeken zien, spreekt goed Engels.
Na enige tijd gaan we naar de keuken waar het eten wordt voorbereid: soep en momo's. We delen cadootjes uit maar die worden niet uitgepakt, dat doe je niet in India.
De keuken is de enige plek waar geleefd wordt in de winter van 6-7 maanden, het huis is van beton en geen heeft geen cv ofzo. Wc is buiten, op je hurken boven een gat bij -20C..
We maken wat foto's maar praten is lastig, ons Hindi is niet echt vooruitgegaan.
Terug naar de opkamer, de soep wordt opgediend en direct ook de momo's. We eten met zijn drieën, de andere mensen in huis eten nog niet.
We geven Konchok zijn fooi en zijn vrouw nog een cadootjes en dan is het vlot de auto in terug naar het hotel.
Natafelen is er niet bij. Samen eten ook niet.
Zondag
Net voor de stroom weer uitvalt zien we op tv dat er vanuit Pakistan weer geschoten is naar India. Dat is in de Kashmir regio, maar wellicht waren al onze permits ingetrokken na dit incident. Maar de reiswinkel vertelt later dat dit soort gebeurtenissen dagelijks zijn.
Beetje shoppen en de tas opnieuw inpakken. Morgen om 5 uur op naar het vliegveld, om 9 uur zijn we al in Delhi. Slapen wordt lastig met al die blaffende honden snachts, maar bij Gerdalies thuis wacht het paradijs.
zaterdag 23 augustus 2014
De laatste week
Dinsdag, naar Nubra vallei (Hunder)
We rijden Leh uit, stijgen binnen 39 km 2000m naar de hoogst berijdbare weg van de wereld. Militairen houden de weg 12 maanden per jaar sneeuwvrij.
Na een weg vol S-bochten komen we op de Khardongla pas, 5600 meter hoog.
Als toeristen maken we hier de foto's. Prachtige vergezichten oa op een grote gletsjer. We zijn gehard, geen zuurstofproblemen, Aart klimt naar het bovenste puntje...moest wel hijgen!
We dalen af door het prachtige landschap en kijken plots uit op de vallei. Een rivier in een grote brede vlakte, anders dan Zanskar. Een dorpje dat met groen omzoomd is. Tegen lunchtijd komen we in het tentenkamp, er zijn er hier veel.
Tegen de avond gaan we naar het kameelrijden dat blijkt een soort kruising tussen Ouwehandsdierenpark en Efteling te zijn. Veel Indiërs en Italianen willen wel een ritje maken, wij bekijken de sikkelvormige zandduinen.
Terug in het kamp gaat de zon onder en koelt het sterk af, het wordt een koud nachtje!
Woensdag
We rijden verder de vallei in. Veel militaire installaties zelfs een vliegveld. De rivier is hier breed en laag, veel grind- en zandbanken.
Soms rijden we door een dorpje, maar veel stellen die niet voor.
Op de splitsing gaan we links en het wordt veel smaller. De bergen torenen hoog boven ons uit, steile wanden met veel steenlawines. Soms over een stukje asfaltweg. Gelukkig wordt de weg schoongeveegd met schep en vegertje. Noord-Koreaanse toestanden. Na 3 uur rijden komen we in Turtuk, verder mogen we niet met onze permit. We zijn nu 7 km van de grens met Pakistan. Dit laatste deel was vroeger Pakistaans maar in de diverse oorlogen de laatste in 1999, is dit door India teruggewonnen. De bevolking is hier wel islamitisch (shia), hoewel niet streng want we zien ook meisjes zonder chador.
We klimmen de berg een stukje op naar een boeddhistische tempel en hebben vandaaruit een prachtig uitzicht over de akkertjes van Turtuk. Na de afdaling door het dorpje eten we onze meegebrachte lunch en rijden dan terug. Steeds weer de camera verstoppen als we een militair kamp of strategische brug tegenkomen.
Om 5 uur zijn we terug in het tentenkamp, waar de wind warme lucht als een föhn meebrengt nu de zon achter de bergen verdwijnt. Anders dan gisteren!
Hoewel we onderweg 300 roepie hebben betaald voor de instandhouding van de ecologie, zien we heel weinig beesten. En dat is de hele reis al zo. Een haas, een troepje alpenkauwtjes, duiven, een raaf, roodstaarten, mussen, eksters, gele kwikstaart, soms een hop. In de Zanskar vallei marmotten. Ik had het vogelboekje en de verrekijker wel thuis kunnen laten...
Donderdag, naar Digar via Panamik
De dag begint wat minder. Voor de tent staat een meer van water, dat ergens vandaan komt? En de buurman vertelt over de vulkaan van IJsland die uitgebarsten is, geen vluchten meer naar Europa?
We bekijken het klooster van Diskit. Maar de mooiste kamers zijn dicht en nergens mag je fotograferen.
We rijden naar Panamik waar de rit eindigt bij een hotspring waar we kunnen baden? Nou ja zeg. We drinken koffie en rijden nog naar de brug. Daar houdt onze permit op.
Terug en dan de andere kant de Nubra vallei in. Weer brede rivierbeddingen maar soms ook smalle weggetjes in de rand van de berg uitgehakt. Hoogtevrees is geen optie, zeker als er een tegenligger is.
Het laatste uur stijgen we flink naar een dorpje dat ondanks de hoogte toch heel groen is: veel landerijen veel gewas. Hier gaan we logeren bij een familie die nu uit 4 generaties bestaat. Klopt niet, overgrootouders wonen nog in het dorp.
Na de thee lopen we door de landerijen en het dorpje. Een unieke ervaring!
We slapen in de opkamer, met extra dekens en dat is bloedheet. We liggen er in om 9 uur, het record!
Vrijdag naar Pangang Tso, grensmeer met Tibet.
's Morgens super ontbijt met zelf door oma gebakken brood.
Traag stijgen we naar de pas, 17.000 voet ruim. De weg is erg slecht, want is niet van militair belang. Na 2 uur met onderweg marmotten, tapuiten en enkele kuddes koeien en yaks zijn we boven. Afdalen en linksom naar de volgende pas, iets hoger. Nu goede weg, dit is de weg naar Tibet nu dus door China bezet.
4 uur later zijn we bij het meer, dat bekend staat om de vele blauwe kleuren. Het tentenkamp is 4500 meter hoog, het hoogste bed van onze reis.
Eind van de middag rijden we stukje langs het meer, maar er is vrij veel bewolking en er staat een harde koude wind, dus weer snel terug.
We merken dat we wat moe zijn, de laatste dagen hebben we veel gereden en niet altijd rechtuit over strak asfalt... In de auto is het wat stiller, er wordt regelmatig geslapen (door de 60 plussers).
Morgen terug naar Leh, het eindpunt van onze reis door Kashmir, Zanskar & Ladakh.
maandag 18 augustus 2014
Naar en in Leh
Zondag.
De laatste avond in Lantang zijn we enige 3 gasten en we krijgen een heerlijk vegetarisch maal met nudels en een soort vegetarische balletjes. Super. Maar het was wel koud snachts!
We rijden weg langs de wilde Indus door kleine dorpjes. De bergen zijn grijs maar soms ook groen aan de voet met bomen, weiden en akkers. Veel militairen hier ook weer. Na een bezoek aan Alchi, een eeuwenoud klooster met prachtige beelden en fresco's, besluiten we het volgende klooster over te slaan en alleen nog het Basgo klooster te bezoeken, dat deels uit zandsteen en leem is opgetrokken. De monnik zit hier onder begeleiding van de drum zijn gebeden te doen.
De bergen zien er uit als in de painted desert. Het landschap wordt steeds woestijnachtiger als we stijgen naar Leh.
Leh is de centrale toeristenplaats en dat is te zien. Veel guesthouses en er worden er nog meer gebouwd. Druk verkeer, veel mensen op straat. 5 maanden druk me toeristen, 7 maanden rustig.
We hebben in ons guesthouse een afspraak met mevr. Lobsang, die de hele trip geregeld heeft. We vertellen haar dat de chauffeur Konchok een prima vent is als chauffeur en ook gids. Hij is nu naar huis hij woont hier. We zijn bij hem thuis uitgenodigd volgende week, heel bijzonder!
Maandag
Met de auto de berg op naar het oude kasteel, redelijk gerenoveerd. Mooi uitzicht over de stad, met op de achtergrond bergen met sneeuwtoppen. Maar ook is duidelijk dat Leh in een dorre woestijn ligt met her en der een waterbron.
Gerdalies en Aart gaan bergaf naar een internetcafé, Ans gaat met de driver nog een tempel (grote Gompa) bezoeken buiten de stad.
Het weer is weer stralend, de regen is weer voorbij en blijkbaar in Nepal neergekomen. Het guesthouse is goed, geen bedvlooien dat is meegenomen...
Morgen naar Nubravallei en dan gaan we nog hoger de bergen in tot 5600 meter (pas) en eindigen vrijdag bij Pangong tso op 4400 meter. Nu toegankelijk voor toeristen met een...speciale permit!
zondag 17 augustus 2014
Zanskar Kargil Dah
Woensdag Zanskar vallei
Het hotel is best netjes. Goede keuken, goede bedden. Mooie badkamer volgestouwd met leidings voor toilet wastafel en douche. Douchen gaat alsvolgt: je zet een emmer voor de deur en het personeel vult die met warm water :-))
En dan is het verder water met een bakje over jezelf gooien.
Met z'n drieën gaat het goed, slapen is soms lastig voor de enige niet-snurker (Ans) dus die pendelt wat heen en weer, we hebben altijd 2 kamers. Door de hoogte en droge lucht is het snurken echt een probleem. (Nou en of...alsof er hier een vallei ontbost wordt. Heb je ooit wel eens geslapen terwijl er gezaagd werd?)
De hoogte is verder geen probleem meer qua eetlust en hoofdpijn.
Eten is vegetarisch bij de moslims was er wel vlees. Ook hier geen alcohol dus we ontgiften in sneltreinvaart.
De chauffeur komt uit Leh, is dus een Ladakhi. Hij rijdt safe en doet ook wat gidswerk, zijn engels is redelijk dus hij kan onze vragen vertalen en dan aan een monnik ofzo stellen.
De bergen zijn zeer imposant. Soms nog besneeuwd. Er zijn hier twee 7000'ers. Maar de andere doen er niet voor onder terwijl de hoogste Himalaya-toppen veel oostelijker liggen. Ondanks dat het al wat later in de zomer is stromen de rivieren nog snel. In de vallei lopen allerlei geultjes, een heel irrigatiesysteem.
Vandaag weer 2 kloosters gedaan (voor sommigen onder ons begint het al bijna te veel te worden.....). Langs de rivier via een smalle weg naar boven. Ook hier wordt er druk aan de weg gewerkt, soms moeten we even wachten maar niet zo lang als destijds met Arend en Akkie in Xinyang (5 dagen). Het klooster ligt prachtig op een rots hoog boven de rivier, spectaculair gezicht. Er was net bezoek geweest van een lama uit Bhutan, die had een prachtige, grote thanka (wandkleed) gegeven als geschenk. Daarna nog een klooster maar dat was niet veel tov. de eerdere 3 dus op naar de lunch. Daarna doen we de hoofdstraat maar in Roden zijn meer winkels. We lopen door de weilanden naar ons hotel.
We hebben ons reisplan veranderd, in ėėn dag terug naar Kargil. 10 uur hobbelen (indien we het redden Ans WEINIG FOTO'S te laten maken. Dat wordt nog een hele opgave!) De dag winst gebruiken we verderop weer in de Dha-vallei, een vallei met een unieke Arische bevolking. (Arisch in de goede zin vh woord......)
Donderdag terug naar Kargil
Het werden 11 uur voor de ruim 260 km. Onderweg weer veel mooie plaatjes, de zon stond nu anders dan op de heenweg volgens Ans. Nu in het tentenkamp zelfde als op de heenweg, is mooi maar wel aan een drukke weg. Afijn we slapen wel na deze dag.
Vrijdag naar Dha
Na een uitstekend ontbijt rijden we het moslimgebied uit naar Mulbek, waar ook een grote Buddha in de rots is gegraveerd. Hier scoren we ook een soort koffie.
We verlaten de weg naar Leh en rijden Noord weer een moslimgebied binnen. Het feit dat ik dat steeds benoem geeft aan hoe belangrijk dat hier gevonden wordt. Religie is een belangrijke identificatie, bijna nog belangrijker dan familie.
Terwijl we steeds verder de gorge inrijden wordt het steeds smaller: berg, weg, rivier, berg. Vanaf boven de berg komt een stofwolk naar beneden, plotseling stormt het en het zicht wordt niks. Als we een klein dorpje binnenrijden ligt er een boom over de weg. Met vereende krachten wordt er gehakt en uiteindelijk wordt ie van de weg afgesleept.
Door de storm zijn overal de vruchten van de bomen gewaaid, vooral abrikozen. De locals verzamelen ze en drogen ze. Vooral voor de pitten, daar maken ze olie van.
Bij de uitgang van de gorge rijden we tegen de Indus aan, vlak bij de grens met Pakistan. Maar eerst paspoort én special permit laten zien.
Na enkele kilometers via een ZZ-weg omhoog naar ons tentenkamp bij Lastang.
Hemelsbreed hebben we niet veel afgelegd maar de bergen maken het klimaat hier anders. En door de vruchtbare grond groeien hier veel meer soorten fruit dan in Kargil.
Na de lunch naar Dha gelopen, een bergdorpje dat net wat meer grond naast de rivier heeft. Arische mensen, blanker dan de Lhadaki. Sommige vrouwen in traditionele kleding, Ans kon haar hart ophalen. Er wordt veel groente verbouwd zoals boontjes, kool en tomaten.
Na het eten weer vroeg op stok (9 uur).
Zaterdag, Lastang
Bij het opstaan is het bewolkt en regent het soms licht. We gaan op weg naar het dorp Hanu, in een zijvallei van de Indus. De ingang van de vallei is militair terrein, de vallei loopt door tot Pakistan. Na een lange controle moet ik nog opschrijven dat ik op de Stenhorstdijk in Peize woon, en dan mogen we door.
We lopen de laatste 2 km bergop naar het dorp. Er wonen wel 1000 mensen, die in 2-3 maanden hun oogst moeten binnenhalen. Dan komt de kou en de sneeuw weer. We zien een aantal mensen met blauwe ogen en lichte huid, afstammelingen van de Ariërs.
Na de siësta lopen nog naar het dorp boven de camping. Hier staat een prachtige gompa (tempel). Ik volleybal met de schoolkinderen maar op 3000 meter hoogte valt dat niet mee. We moeten dan weer naar beneden omdat er straks een rotsblok wordt opgeblazen. De zon breekt voorzichtig door.
dinsdag 12 augustus 2014
Zanskar klooster ronde
Padum (Zanskar-vallei)
Allereerst de opmerking dat het verrassend is dat er hier internet is, maar het gevoel daarbij is het opzuigen en blazen van stroop door een rietje. Dus geen foto's.
De vallei is echt heel groot, wel 20 bij 20 km. Met verschillende dorpen en veldjes ertussen met peultjes, gerst, bietjes, kool etc.
Ans is weer beter. Vandaag na een rustig ontbijt op de tempeltoer. Een rustige route van asfalt brengt ons naar het klooster van Karsha. Men is hier ijverig bezig de dorpen te ontsluiten door allerlei wegen te bouwen. Straks is het mogelijk om vanuit Leh in een paar uur rechtstreeks naar Padum te rijden. Dat zal hier veel veranderen!
Aangekomen bij het klooster is het een hele klim om boven te komen. Ans blaast de longen uit het lijf, maar ze komt boven. We komen in een prachtig goedverzorgd klooster terecht die tegen de berg is aangebouwd. Het is het grootste klooster van Zanskar. Het zicht vanuit het klooster is prachtig. We kijken uit op ronde of ovale veldjes waar van alles op wordt verbouwd. Omdat er geoogst wordt is het verschil in kleuren mooi om te zien. Binnen ziet het er helemaal heel mooi uit. We komen net op tijd binnen voor het gebed en de ceremonie die er omheen hangt.
Na Karsha rijden we naar Stongde. Ook hier veel wegwerkzaamheden voor een vierbaansweg. De werkers zien er heel donker uit en komen waarschijnlijk uit Bihar.
De weg naar het klooster is geasfalteerd en boven aangekomen zien we een klein eenvoudig klooster. Hier wonen nog 25 monniken van boven de 50. Het klooster ligt boven op de top en kijkt uit over de vallei. 950 jaar oud en veel restauratie voor de toerist van de toekomst.
In het dorp zelf blijkt net een crematie te zijn geweest van een monnik. Daardoor zijn er veel mensen op de been, dus houden ze meteen maar een veiling om zijn goederen te verkopen. De prijs viel ons tegen: o.a. voor 2 rollen wol 40 cm breed en 4 meter lang? werd 3500 roepi betaald (€45).
Op de terugweg 2 liftende monniken meegenomen, moet kunnen!
Daarna Padum onveilig gemaakt, Aart naar het internetcafe en Gerdalies en Ans aan de tomatensoep. Rondgewandeld door de velden om Ans een plezier te doen. kan ze tenminste foto's maken.
Srinagar - Kargil - Padum (Zanskar-vallei)
Zaterdag om 6 uur op maar dat was geen probleem. Het gebouw naast me maakte de hele nacht veel lawaai en om 5 uur begon de moskee te roepen.
We stijgen Srinagar uit, de weg wordt rustiger. En smaller tot hoog in de bergen soms maar 2 wielsporen. Gelukkig geen tegenliggers want anders...het is diep naar beneden. Het uitzicht is prachtig, de bergen toren hoog boven ons uit deels bedekt met gletsjers.
Het barst hier van militairen. In 1999 is hier hard gevochten met de buren, we bezoeken het herinneringsmonument. Veel heldhaftige verhalen, het is geen sinecure geweest om bergop te vechten.
Na een koffiestop rijden we naar de pas op 3800 meter, we worden wat licht in het hoofd maar de diamox-pil en knoflook-gember capsules doen het goed. Langs de weg regelmatig nomaden met hun schapen of paarden, of vrouwen met zwaar hout op hun hoofd, soms boomstammen. Waar die mensen van leven is niet veel en ons een raadsel.
Om 3 uur zijn we in Kargil (2700 m) waar we de drukke winkelstraat fotograferen. Dat gaat niet snel, Ans fotografeert graag en de mensen vinden het prima. Daarna naar het hotel, een groep luxe tenten. De eigenaar is een leuke vent die aan het diner ons een bijzondere bezichtiging belooft: een Boeddha in de rotswand van 40 voet hoog en met een kroon. Uniek en nog niet vermeld in de populaire gidsen. Boeddhisme is hier verdreven rond 1500, ingeruild voor islam.
Gerdalies wordt door Montezuma bezocht, onduidelijk is hoe dat komt. En ik heb Ans uit haar slaap gesnurkt. Maar verder kunnen we het onderling goed vinden, we delen pillen etc.
Zondag vertrekken we weer vroeg, eerst naar het beeld. Dat is inderdaad uniek, moeilijk te vinden in een klein dorpje.
De weg loopt langs de rivier omhoog omhoog. Wordt slechter en smaller. De bergen worden steiler, we zien gletsjers die zich steeds meer terugtrekken. Onderweg zien we prachtige landschappen. Er wordt geoogst dus hele gezinnen op de landerijen, kinderen die op hun rug bossen geoogst graan naar huis brengen.
Tegen 4 uur rijden we Rangdum (4260 m) binnen, 6 huizen en verderop nog eens een aantal. De hoogteziekte slaat nu wel toe, hoofdpijn en lusteloosheid en nauwelijks eetlust.
Naast ons tentenkamp staat een boeddhistisch kloostertje. We bezoeken het nog even en als dan de vrouwen Aart ontdekken is het helemaal huize Hommeles. Ze drommen om hem heen en zijn niet weg te slaan.
Vroeg op stok in een lichte slaap. En het eten wordt weer teruggegeven aan de natuur.
Maandag weer verder de berg op tot we na 2 uur bij de pas komen op bijna 4700 meter. Prachtige plaatjes van steile bergen met soms gletsjers. We dalen de Zanskar-vallei in die steeds breder wordt. Regelmatig zijn er dorpjes maar ook nomaden met gedomesticeerde yaks. De nomaden verblijven 2-4 maanden op deze hoogte en gaan dan weer terug naar lager omdat de kou dan alweer terugkomt en er geen eten voor de beesten is.
Na wederom een paspoortcontrole drinkt Aart alweer koffie maar de dames houden het nog bij thee en bouillonblokjes.
Al verder rijdend zien we steeds meer boeddhistische uitingen. De vallei wordt breder en ook groener, dat schijnt een ontwikkeling van de laatste jaren te zijn, er valt meer regen dan vroeger. De moesson komt verder naar het noorden.
Na 6 uur rijden komen we in ons hotel in Padum. Ziet er netjes uit. Vandaag verder niets, morgen door de omgeving toeren en kloosters bezoeken. Vooral Aart verheugt zich op dat laatste....
vrijdag 8 augustus 2014
Srinagar
Srinagar
Na een korte vlucht met een etterkind achter ons in Srinagar aangekomen. Wederom weer wat papierwerk (zo nu en dan vul ik gewoon maar wat in, ze lezen het nauwelijks) en naar ons hotel gebracht. De reisorganisatie waar Gerdalies alles geregeld heeft, doet het goed.
Kashmir is omstreden gebied, zowel vanuit Pakistan als van binnenuit (moslim-extremisten). Door de historie is dit overwegend moslim gebied niet bij Pakistan gekomen tijdens de grote opsplitsing. (Dus ook geen bier 😤)
Er zijn veel militairen op straat, checkpoints op hoeken, etc.
Het is ongewoon warm, bijna 30 graden. Er valt ook meer neerslag dan vroeger, veroorzaakt door de opwarming van de aarde.
De vandaag 8-8 een rondtoer. De houten moskee als eerste het is vrijdag dus vanmiddag kunnen we er niet in. Maar we mogen er niet eens in als niet-moslims. Een andere moskee mogen we wel in maar met strenge kledingvoorschriften. Mijn harem volgt netjes.
We lopen door de straatjes, Kashmir heeft een heel eigen stijl van bouwen.
We drinken koffie in een 5 sterrenhotel op de berg en rijden langs het grote Dal meer. Hier liggen honderden hotelboten, een overblijfsel uit de Engelse bezettingstijd. We doen 2 Moghul tuinen met leuke kanaaltjes met water. De Indiërs willen steeds met ons op de foto op een gegeven moment zijn we daar wel moe van.
Nog ff shoppen in het arts emporium en dan weer naar het hotel, genoeg. Morgen om 7 uur een lange dag rijden, de bergen in!
En voorlopig geen internet meer. Dat wordt afzien...
woensdag 6 augustus 2014
Aankomst in New delhi
dinsdag 5 augustus 2014
Reis door Kashmir
In een auto rijden we van Srinagar naar Leh, bijna 1000 km maar daar gaan we 2,5 week over doen.
Op hoogte van 2000 meter tot ruim 3000 meter en wellicht een enkele dag hoger...
De globale route (klik op kaartje voor uitvergroting)