Elektriciteitsvoorziening is in deze contreien een probleem. Op het platteland vaak pas na 7 uur s'avonds en dan tot 11 uur ofzo. En vaak ook niet. Zelfs hier in Leh is het niet goed, gisteravond helemaal geen stroom. En dan zit je met je lege fototoestel en iPad naar het stopcontact te kijken...
Maar het blog kan ik er nog net uitpersen, hopelijk doet internet het vanmiddag. (Tijdens het uploaden valt het weer uit, niet best dit weekend)
Naar Leh
Het was koud aan de oevers van Pangong Tso en we lagen er vóór 9 uur in! Ans stond om half 6 op om foto's van de zonsopgang te maken maar het begon te waaien en te regenen. Ze kwam als een ijspop weer de tent in. De bergtoppen waren duidelijk besneeuwd.
Zelfde weg terug, over de top van 5300 meter met traditionele koffie met KitKat. Lichte sneeuw boven. Schitterende afdaling, het weer knapte op en lager werd het ook warmer. Lunch bij het Thiksay klooster. Ach weer een klooster...en.....
jaaaaa...wifi voor Aart, na dagen van droog staan!!!
Konchok, onze chauffeur heeft ons uitgenodigd voor het diner dus we moesten nog wat cadootjes kopen. Aart ging internetten en kwam kwaad terug omdat de download van de Volkskrant bij 90% na een uur was afgebroken internet viel uit. Living outside your comfort zone.
Op bezoek bij Konchok, onze chauffeur
Dit was nog meer een ervaring dan de homestay enkele dagen geleden.
We rijden naar zijn dorp op 30 minuten van Leh, tegen de bergen aan. Aan de vlaggen op de huizen kun je zien of er buddhisten of islamieten in wonen, wat een rare toestand is dat.
In 2010 is zijn huis bedolven door grondverschuiving tijdens zware regen. Ook zijn akkertjes. Nu bouwt hij aan een nieuw huis, in de delen die af zijn wordt al gewoond. Belangrijkste is de tempel op de 2de verdieping, zo groot als een kinderkamer en geheel ingericht en ook al ingewijd door de monnik. De keuken is ook klaar en 2 slaapkamers. En natuurlijk de opkamer, waar wij ontvangen worden.
Konchok is getrouwd (gearrangeerd huwelijk) en heeft 2 kinderen waaronder een pittige dochter van 13. Oma woont ook in het huis, alsmede zijn vader en moeder. En zijn zus.
Als wij in de opkamer zitten komt er thee en koekjes. We zien of spreken bijna niemand, Konchok komt soms even binnen. De dochter laat haar schoolboeken zien, spreekt goed Engels.
Na enige tijd gaan we naar de keuken waar het eten wordt voorbereid: soep en momo's. We delen cadootjes uit maar die worden niet uitgepakt, dat doe je niet in India.
De keuken is de enige plek waar geleefd wordt in de winter van 6-7 maanden, het huis is van beton en geen heeft geen cv ofzo. Wc is buiten, op je hurken boven een gat bij -20C..
We maken wat foto's maar praten is lastig, ons Hindi is niet echt vooruitgegaan.
Terug naar de opkamer, de soep wordt opgediend en direct ook de momo's. We eten met zijn drieën, de andere mensen in huis eten nog niet.
We geven Konchok zijn fooi en zijn vrouw nog een cadootjes en dan is het vlot de auto in terug naar het hotel.
Natafelen is er niet bij. Samen eten ook niet.
Zondag
Net voor de stroom weer uitvalt zien we op tv dat er vanuit Pakistan weer geschoten is naar India. Dat is in de Kashmir regio, maar wellicht waren al onze permits ingetrokken na dit incident. Maar de reiswinkel vertelt later dat dit soort gebeurtenissen dagelijks zijn.
Beetje shoppen en de tas opnieuw inpakken. Morgen om 5 uur op naar het vliegveld, om 9 uur zijn we al in Delhi. Slapen wordt lastig met al die blaffende honden snachts, maar bij Gerdalies thuis wacht het paradijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten