maandag 30 januari 2012

Galapagos

De rit door de Andes is spectaculair: vanuit Cuenca naar 4100 m over de pas en dan afdalen naar zeeniveau Guayaguil. Ineens is het 30 graden en vochtig warm. In het restaurant is het weer ijskoud. Aart loopt een verkoudheid op.


Voor de vlucht en ook bij aankomst is er strenge controle op meegebracht voedsel en dieren. Met de bus 10 minuten naar de haven om in te schepen en daar liggen de zeehonden onder de steiger zonder enige angst voor mensen. Je kunt je verrekijker wel thuislaten, vogels drinken uit je hand (mag niet!)

Na inschepen en inladen van water etc. naar St. Cruz eiland gevaren en daar op het strand afgezet met een rubberbootje. Zeehonden liggen aan je voeten, blue footed boobies duiken naar vis, fregatvogels proberen dat weer te stelen. Rode Sally Lightfoot krabben all over the place.


Volgende dag weer landingen op eilanden en nu ook snorkelen. Dat laatste is meestal niet echt spectaculair hoewel we wel white tip reef shark, Galapagos schildpad en eagle rays zien. Maar Bonaire is spectaculairder, ook al omdat hier geen koraal is, het water is te koud.
Maar snorkelen met een zeehond naast je die je met grote ogen aankijkt is wel aardig....

Het lopen op het land is heel leuk, vogels, zeehonden en iguana's laten je tot heel dichtbij komen. Het verhaal is nu dat op de verschillende eilanden van de groep vrijwel gelijke beesten voorkomen, maar per eiland nét iets verschillend. Gevormd door de lokale omstandigheden. Maar dat is wat betreft vogels meer voor de deskundigen, zo miniem zijn soms de verschillen. De land- en zee-iguana's verschillen wel heel duidelijk in kleur per eiland. Vooral voedsel is daarbij een belangrijke reden.


Vandaag 28 januari gefeliciteerd Harry, op het eiland Española gelopen. Over zwart vulkaansteen, in de zon, geen wind, schroeiend heet. We lopen dwars door een kolonie masked boobies met jongen, sommige ouders nog op de eieren. We zien 4 jonge albatrossen die ruien en dan hun tocht van 6 jaar op zee gaan beginnen. Keerkringvogels vliegen lawaaiig in het rond. En alle dieren doen alsof wij erbij horen, geen angst, geen vluchtgedrag. Heel bijzonder is dat toch.





De laatste hele dag (29) op Floreana gelopen, deels in de regen. We steken dwars over het eiland waar de vegetatie veranderd van nat naar droog, de passaatwind brengt de regen aan een vaste kant van het eiland. Op het strand aangekomen zijn enkele schildpadden bezig zich door de branding te vechten, na het leggen van hun eieren (nemen we aan).
Daarna nog snorkelen (veel haaien, papagaaivissen, grouper en grote scholen vis. Mooiste snorkelbeurt van deze reis).
Dan Noord terug naar St. Cruz, waar we tegen de avond voor anker gaan.



- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Galapagos

Geen opmerkingen: