De 1e vraag hier is: wat heb je gezien vandaag. En dat gaat dan om vissen, want Bonaire is een duikeiland en daar gaat de praat over. Waar zijn jullie geweest, wat heb je gezien. Nou de mannen hebben reuzekreeften gezien, en veel lionfish (die een geïmporteerde plaag zijn die veel jonge vis vreten en waarop dus gejaagd wordt door divemasters; als je ze ziet, rapporteren), barracuda en groupers en tarpon (heel groot), maar ik heb vandaag een rog gezien! Een spotted eagle ray. En een peacock flounder, met lichtblauwe vlekken, en op een eerdere snorkel een scrawled filefish, ook bijzonder.
Het is net zoiets als vogelaars, die praten ook alleen over de vogels die ze hebben gezien. En dan niet de gewone, van elke dag, zoals parrotfish in alle kleuren. die zijn zo'n 30 tot 40 cm gemiddeld, maar ook heel klein en veel groter en ze zijn overal . Ze eten koraal en dat kun je onderwater horen. Crunch crunch. Er zijn altijd wel blueheads, die ik half-om-halfvisjes noem, want de voorste helft is blauw, de achterste helft groen. En yellowtail, die donker zijn met een helgele staart en de jongkies daarvan zijn paarsblauw met lichtgevende paarse stippen. En schattige koffervisjes in zwart en wit. En er is een donkerblauwe met 2 lichtgevend lichtblauwe streepjes langs de vin. En gele en grijze en groen-roze en zwart en fuchsia met donkerblauw. Ze hebben soms vreemde namen. De groen-roze heet "slippery dick" en een grote blauwgrijze is "puddingwife" en dan heb je natuurlijk de sergant-majoors, de angelfish, de spotted drum. Nou ja, altijd genoeg te beleven.
"s Ochtends zitten er 2 parkieten in de boom tussen ons balkon en de zee: die maken een hels kabaal om 7 uur. Soms zitten ze 's middags in de boom naast het balkon. We hebben veel soorten duiven, 2 soorten kolibri's die we alleen zien als we door de tuin lopen, 2 lijsters die hier stukjes appel komen halen, vaste gasten dus. Verder zien we zo nu en dan een visarend voorbij komen en al dan niet duiken.
Gisteren naar het Washington Slagbaai Nationaal Park geweest. "Slagbaai"is "slachtbaai", waar de geiten werden geslacht voor de schepen. Het is de hele noordwesthoek van het eiland. Een groot en ruig gebied met vooral cactussen/struiken begroeiing. Heel heet en weinig schaduw. Wat bezienswaardigheden bekeken ( de vuurtoren, de ruïne van een oude vuurtoren-met-huis, een blowhole (waar de zee in stroomt en uit klapt door een gat in de rots, als een geiser) een "boka" (zeeinham) met een klein strandje. Toen natuurlijk een duikplek gezocht voor de boys, deze keer aangevuld met Bill, een andere gast in dit hotel. Het was nogal hobbelig qua golven, dus Netty en ik hebben daar niet gesnorkeld maar op het strand gezeten met de leguanen. Twee hele grote (armlang) en héél veel kleintjes (handlang). Ze waren duidelijk gewend aan picknickers en sprongen zelfd op schoot als je ze niet tegen hield, of klimmend langs je been (héle scherpe nageltjes) of gewoon met 4 poten van de grond, hup.
Daarna nog een strandje waar de mannen hun 2e duik deden en wij snorkelden. Een glas gedronken in de enige gelegenheid die het park biedt en weer op huis aan. Dat is dan best nog een forse rit naar de in/uitgang. Als je binnenrijdt krijg je strikte instructies mee: niet duiken na half drie en uit Slagbaai vertrekken uiterlijk 4 uur anders haal je de uitgang niet voordat hij dicht gaat. We waren er van 9 tot 16.00 uur en hadden veel douche, water en bier nodig daarna! 's Avonds een barbecue bij Bonariaanse vrienden van Ger en Netty. Daarvoor hebben we René meegenomen, een dochter van vrienden van ons (Rinus en Jolanda), die net is aangekomen voor een stage bij de eilandsraad (het goevernement). Heel leuk om haar verhalen te horen, zowel over wat ze al had gedaan en gezien (niet mis, in 3 dagen!) als wat ze van haar stage verwacht, die vandaag is begonnen.
En vandaag bootje gehuurd, langs de kust en om Klein Bonaire heen gevaren. Gesnorkeld natuurlijk, want in zo'n boot is het heel heet en zwemmen is de enige manier om af te koelen. Het parool vandaag was "smeren. als je opstaat, als je de boor in stapt, na elke duik/zwem en thuis na de douche met aftersun.
Ik ben het deze week één keer vergeten, voordat we gingen snorkelen en ik ben behoorlijk verbrand op rug en de achterkant van mijn benen. Maar het trekt al weer bij.
Dit zijn wel andere verhalen dan die van
Helma en Lex op Antartica! Dat landschap kun je je hier nauwelijks voorstellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten