vrijdag 25 november 2011

Vrijdag 5 uur

Hoe snel kan het toch gaan. Het is alweer gedaan, morgen nog toerist spelen en dan zondag na een lunch met de Directeur van het bedrijf, op weg naar het vliegveld.

Woensdag bezig geweest met taak- en verantwoordelijkheids-verdeling binnen het bedrijf. Direct werd het midden management erbij gehaald en is dit met hen doorgesproken. Blijkt dat de organisatie toch goed in elkaar zit, intuïtief zijn de taken goed verdeeld. Maar ze is ook redelijk plat, Directeur - afdeling administratie (5 mensen) en afdeling Operations (220 mensen waarvan 5 supervisors).

Eind van de middag een stevig onweer, we konden wel wat water gebruiken maar niet zoveel want het lekte behoorlijk in mijn klerenkast waardoor 50% van de net schone kleren weer terug konden. Om 7 uur opgehaald door Hendrik, de lokale PUM-vertegenwoordiger, voor een etentje. Eerst naar zijn huis (gebouw van 5 verdiepingen, hij woont in penthouse op 4de en 5de verdieping, deel is verhuurd), kennis maken met zijn vrouw Fernanda en champagne drinken. Daarna naar een prima restaurant. Een geweldige avond en ik rolde laat me bedje in...

Donderdag een door mij opgestelde korte-termijn-actielijst besproken: er moeten snel een aantal dingen gedaan worden om de kwaliteit van de organisatie en de service te verbeteren. Vooral het verloop onder de bewakers (op jaarbasis meer dan 120%) moet teruggedrongen worden. Alles wat ik schrijf (engels) vertaal ik met Google translate in het Spaans waarna Lorena er echt Spaans van makt. Op het terras gebuik ik translate ook, meestal is er wel wifi. Kun je toch nog in gesprek komen met de lokale bevolking!

'S middags terugkoppeling door een extern buro voor de opleidingen voor de Directeur. Nu versta ik nauwelijks Spaans maar na 2 minuten had ik al door dat het fout ging. Processen, departementen, strukturen,.... Nou nee dus! Leiderschapstraining en enige kennisopbouw op het gebied van Marketing - Organisatie - Productontwikkeling. Na 2,5 uur (er werd ter plekke nog een andere trainer gebeld die direct kwam) was het kwartje gevallen. Wat een ramp. En vrijwel alles in het (rap) Spaans.

'S avonds op bezoek bij Diego en Lorena en hun 3 kinderen. Één direct op mijn schoot, de ander op een meter en de derde op 10 meter huilend achter de rug van papa. Wat kan het verschillen. Prachtig mooi huis gebouwd tegen de Zuidheuvel met uitzicht over het oude centrum van de stad. Al vol in kerstsfeer, ze kennen hier geen Sinterklaas.
Op de terugweg door de uitgestorven buitenwijk zie je dat alle huizen hekken hebben van wel 3 meter hoog, alles hermetisch gesloten. Doet niet vriendelijk aan.

Maar nu weekend, eerst nog een afscheidsborrel met Hendrik die verder het weekend weg is, daarna met Franco naar een bijeenkomst van de radioamateurs. Die doen dus niet mee met de grote zendwedstrijd die vannacht begint.




Geen opmerkingen: