Op bezoek bij APFTI

Vanochtend weer een werkbezoek afgelegd, nu bij APFTI. Bijna 30 minuten rijden, vlak in de buurt van EDSA, de bovengrondse metro die tot aan de baai van Manila doorloopt.

APFTI bestaat ook alweer 15 jaar en is ook een handelshuis en productiebedrijf. Productie is voornamelijk assamblage van eindproducten op basis van deelproducten. Ze hebben een heel netwerk van SME's (small and Medium Enterprises) en een goed distributiestelsel.
Ook hebben ze een redelijk ontwikkeld en nog verder groeiend netwerk van winkels en hebben ze plannen voor een mobiele caravan om festivals te bezoeken (een model dat wij ook in Europa kennen oa van de gsm-providers).

Weer uitgebreid gesproken over de supply-chain, export en marktbenadering en de problemen daarbij, certificering (FLO), productontwikkeling, etc. En wederom is het bereiken van nieuwe klanten benoemd als een groot probleem. APFTI heeft veel terugkerende klanten maar vrijwel geen instroom van nieuw klanten. (We praten hier over business-to-business markt, wholesale). Op een Fairtrade beurs worden wel contacten gelegd maar follow-up is lastig vanwege afstand en tijdverschil.
Het lijkt erop dat op dat punt nog veel te regelen is. Er zijn in bijv. Nederland diverse importeurs die namens winkelketens inkopen doen op de wereldmarkt, en sommige zijn direct op ' Faitrade'  georienteerd.
Of dit beeld klopt zal ik binnenkort toetsen bij mjn Opdrachtgever (WFTO-Asia.) De directrice zat tot nu op een congres in Bangladesh maar as. vrijdag heb ik een gesprek met haar. Tot die tijd zijn er geen verdere afspraken gepland.

Wat over het leven hier.
Mijn hotel tegenover het hospitaal van Quezon City is vrij klein. Mijn kamer heeft geen raam maar wel airco. En dat is wel nodig ook, want de temperauur is vrijwel de hele dag 30 graden met hoge luchtvochtigheid. Soms regent het, soms met onweer. Het is het einde van het regenseizoen (Zuid-Oost moesson), langzaam moet de Noord-Oost moesson op gang komen (droger en ietsjes koeler). Maar wanneer? Het schijnt ook dat La Nina sterker wordt (de tegenhangster van El Nino) maar het effect op het weer hier weet ik niet.

Eten doe ik veelal in de kleine stalletje een straatje achter het ziekenhuis, het is goed en goedkoop. En gezien de drukte ook vers. Het is trouwens toch beter om in de achterafstraatjes te lopen want op Quezon Avenue hangt constant een dikke smog, vooral in de spits. En het is meestal windstil dus je krijgt alles dan wel binnen, sigaretten roken is dan veiliger...

Filipino's zijn hartelijke mensen. Zowel in de omgang op straat als in de gesprekken op de bedrijven.
De gesprekken met de drie directies waren zeer open. De sfeer is altijd constructief, hartelijk en open (vrij naar Rutte-1). Leuk is te merken dat de lokale taal (Tagalog, de engelse pagina is veel uitgebreider) geen 'f' kent en vervangen wordt door een 'p'. Dus handwerk(-stukken) wordt handicraps of craps work :-))

Terwijl ik dit typ hoor ik op BNR (Internet-radio) dat het kabinet Bruin-1 nu in de steigers staat. Ben benieuwd.

Genoeg, ik ga lunchen.