aan de slag

Mirpur-1 (wijk in Dhaka), donderdag.

Maandagavond geland. Bij het wachten op de bagage zag ik waarom de bagagevrijstelling 40 kilo is: hele huihoudens worden er meegesleept door de Bangla-expats die naar huis terugkeren. Pas na een uur kwamen mijn koffers op de band.
Dinsdag rustdag, dat was de opdracht van de de Directrice van Tarangoo. Wel even (6 km, 2 uur) op en neer naar een drankwinkel waar buitenlanders op vertoon van een paspoort wel drank kunnen kopen, de locals niet. En reteduur, €2 per blikje Heiniken.

mijn kamer

Ik slaap in het kantoor van Ecota, een organisatie die zich bezighoudt met het laten samenwerken van fairtrade organisaties. Er is een vergadertafel, een keukentje, een werkkamertje en een slaapkamertje met douche/wc. Dat laatste is mijn domein voor de komende 2 weken. De beheerder kookt (goed!) en verdwijnt 's avonds waarna ik de deur van binnen op de klink doe. Veiligheid voor alles op dit moment, er zijn erge dingen gebeurd de afgelopen maanden.

Dinsdagavond komen de 2 directeuren Kohinoor en Maung mij ophalen voor een diner in het duurste hotel van Dhaka. Want daar verblijft Remco van het CBI, een Nederlandse organisatie die buitenlandse organisaties w.o. Tarangoo helpt om hun exportkansen te verbeteren. Door productadviezen etc.
Met Remco veel Nederlands gesproken (sorry) maar we waren het over veel eens: Tarangoo moet zich veel meer gaan richten op de klant en minder op het product. We verkopen niet omdat we zielige vrouwen willen helpen aan inkomen, klanten kopen omdat we mooie producten maken die goed, sterk en mooi zijn en ook nog fairtrade qua grondstoffen en maakproces.
In één zin is dit een overzicht van de 'oude' manier van kijken naar fairtrade (zoals WFTO nog steeds doet: "koopt en bestrijdt daarmee armoede") en de nieuwe manier: we gaan de strijd aan met andere leveranciers met faitrade producten.
Interessante discussie!

Woensdag voor het eerst op kantoor in Mirpur en een zeer warm bad. Ik wordt rondgeleid en zie tot mijn vreugde dat het voorraadbeheer nu op orde is: alles gestapeld in rekken en op de PC opgeslagen: voorraad, onderhanden werk, afgerond werk naar Quality Control (en retour).
Daarna een overleg met de hele staf: iedereen (12 mensen) presenteert zich. Leuk maar zwaar want hun engels is niet mijn engels.

Naaimachine-afdeling met de manager die
het voorraadbeheer op orde heeft. Rechts Kohinoor.

Later in de middag een overleg met de directie over de Business to Business strategie en de inzet van de website daarvoor. Ik zal een project-startdocument schrijven voor de realisatie. Kohinoor wil een kennis de website laten bouwen, ik wil liever een professioneel bedrijf ivm de continuïteit.

Vorig jaar al vroeg Tarango om geld voor de aanschaf van een machine om ook de draad van bananenblad te kunnen klaarmaken. Nu blijkt er al een machine te staan ergens in een dorp, dus kunnen we een pilot gaan doen om te testen hoe we de draad kunnen verwerken in onze producten. Hiervoor gaan we een pilot starten waarvoor ik ook een project-aanpak zal schrijven. Aan de slag dus.

Donderdag kom ik niet aan het werk omdat ik in individuele gesprekken met medewerkers op de projectafdeling merk dat ze werken met kritische data zonder backup (via dropbox oid). Dus daar ben ik dan weer mee bezig: uitleg en installatie. How time flies!

Morgen (vrijdag = vrij) naar de Dutch club, ik ga om te squashen en Tarangoo heeft een openbare verkoping daar op vrijdag. Leuk!

Mijn werkcel, met koekjes en appel.
Op de achtergrond archief. Ruimtegebrek overal!