Zijn zoon (beoogd marketing manager) en Hoofd Operations staan helemaal achter het rapport, zulke change-agents heb je nodig anders valt het rapport stuk.
Binnenkort gaat het kantoor verhuizen (1 kilometer verderop) en dat kan het veranderproces versnellen puur door de fysieke afstand. De tijd zal het leren.
Dinsdag schrijf ik nog een implementatieplan: hoe verder te gaan om nieuwe dienstverlening te ontwikkelen, hoe doe je dat in logische stappen. Het schijnt zo te zijn dat je hier in deze cultuur gewoon begint met iets waarvan je denkt dat het goed is en dan ziet waar het schip strandt (of niet).
Wij beginnen met bedrijfsplannen, business cases en projectplannen en zijn al een hele tijd bezig en er is nog niets gemaakt.
Tja, wat is wijsheid...
Woensdag ga ik langs bij de ambassade, altijd leuk. Het is een lange trip om erheen te rijden, 10 kilometer bijna een uur. Overal files en hoewel men elkaar wel de ruimte gunt (jaja!) schiet het toch niet erg op.
Als alle auto's die -niet- door de APK komen eraf worden gehaald zou het fileprobleem dik opgelost zijn. Wat een wrakken rijden hier rond.
Op de ambassade gesproken met de economische afdeling en vertelt over het project.
En toen was het alweer einde van de missie. Woensdagavond netjes weggebracht door Jaguars security services. En dat de leiding van Jaguars oud-commissarissen van politie zijn was goed te merken: ze loodsden me snel langs de beveiligingscontrole (zonder scan) en liepen mee tot achter de douane om daar afscheid te nemen. Ongekende VIP-service.
Senegal is zeker een islamitisch land maar zoals al geschreven zeer gematigd. De kleding van vooral vrouwen is niet zoals in Soedan of Bangladesh, en ook in de omgang zijn ze veel vrijer. Handen schudden bij binnenkomst, praten met iedereen.
 |
| Secretariaat van Jaguars. Wel moslima maar dit ziet er veel leuker uit dan dat zwarte gedoe. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten