het gaat weer beter (cryptogram-zin)

Else

gefeliciteerd met je verjaardag.
En zoals je al weet gaan we een weekend op Texel parachutespringen.
Of het een duosprong wordt weet ik niet, ik geef er de voorkeur aan om met een instructeur te springen.

Het weer knapt op, de wind valt vrijwel weg. Nog wel wat regen maar de laatste 48 uur ook niet meer.
We hebben er een extra antenne bijgezet (zie fotoos op de website van Stan), en hebben Marco naar het vliegveld gebracht: zijn vakantie zat erop.



Ondertussen werd mijn stem steeds slechter en gisteren maar naar het ziekenhuis gegaan: bronchitis. Dus ik loop nu met antibiotica rond.

De organisatie in de groep is nog steeds matig: er zijn eigenlijk geen schedules van tijden waarop we wat (spraak, telex, morse) doen op welke band en wie er dan achter zit. Dat het toch goed gaat heeft te maken met de kwaliteit van de mensen, de installatie die best goed is (we worden goed gehoord in Europa heb ik begrepen) en de inzet (slapen is er soms niet bij voor sommigen.
Ik doe het rustig aan, doe soms telex (rtty ookwel aartty) maar ga op tijd slapen. Lezen is er niet bij savonds, het licht flikkert de hele tijd door de stroom die we gebruiken.

Eergisteren hebben we eindelijk een dag vrij genomen en met de auto zijn we naar het Noorden gereden, waar het meeste te zien is van de Maoi´s. Op het zandstrand inderdaad een mooi opstelling. We bleven daar erg lang omdat er ook gezwommen moest worden. Daarna verder gereden soms asfalt met gaten soms dirtroad zonder gaten (dat is altijd zo). Het ging alleen niet snel omdat de amerikaan reed (zeeeeeeeeeeer voorzichtig) en elke bezienswaardigheid uitgebreid gefrotografeerd moest worden (Stan heeft al meer dan 1000 fotoos gemaakt).

We waren best laat bij krater Rano Rarako, het hoogtepunt van de dagtocht. Maar de $10 entree was de heren teveel en daarna kwam er regen en dus einde dag. MMMmmmmmm dat was minder.

De volgende dag in en om de hoofdstad rondgelopen, museum gedaan (aanrader) en besloten een scooter te huren om dan zelf maar het heft in eigen hand te nemen. (De stroom was weer eens uitgevallen dus er liepen meer mensen rond van het team.)

Vandaag de scooter gehuurd en op pad geweest naar de vulkaankrater. Is bijzonder vreemd gezicht, overal koppen uit de grond, staand, hangend, liggend, in allerlei staat van maken.
Ik heb veel fotoos maar geen kabeltje om ze up te loaden dus dat komt nog. (Of Stan doet het eerder)

Het bijzondere is dat ik ook in de krater ben geweest en daar was het doodstil maar ook weer overal half of heel afgemaakte beelden die nog naar hun plak (aan zee) moesten ´lopen´. (Hoe dat ging weten ze nog steeds niet zeker, er zijn zeker 5 theorieën en één daarvan is inderdaad lopen).

Daarna na de zuidkant van het eiland geweest waar na het instorten van de Maoi cultuur een heel andere cultuur is ontstaan (birdman, zie filmpje van David Attenborough op één van mijn vorige blogs gelinkt)
Daar ook de tropicbird gezien, mooie vogel met sierlijke lange staart. Verder is er niet veel te zien aan fauna. Of het moeten de vele loslopende honden zijn .....

De drugs doen hun werk, ik hoest minder en voel me beter. Dus ga ik morgen ook nog duiken, het schijnt hier mooi duiken te zijn qua zicht maar weinig vis. We gaan het zien.

Zondag vliegen we terug, maandag nog uit met wat Chileense zendamateurs en dan dinsdag de lange vlucht naar Europa. We spreken elkaar!
Enno, 40cw komt eraan gisteravond was Stan in slaap gevallen om 6 utc en was net naar bed gegaan dus ging niet goed.