Droog, gortdroog
Bij de tussenlanding in Addis Abeba zien we de zon opkomen. Hij bestaat dus nog wel.
Tijdens de landing op Kaapstad vliegen we over verdord land met her en der waterbekkens die niet erg vol staan. Er heerst grote waternood in Kaapstad en (ruime) omgeving. Dat is niet iets van enkele maanden maar al enkele jaren valt er te weinig regen. Wij merken er echter tot nu toe niet veel van, we kunnen douchen en naar het toilet.
Tot onze verbazing (maar daar hadden we dus niet over nagedacht) ligt Kaapstad ligt niet helemaal aan het zuidelijkste puntje van Afrika, maar 30 km ten Noorden daarvan. De Tafelberg schermt de oude stad aan de ZuidOost-kant af. En het water van de baai ligt aan het noorden van de stad.
Bij aankomst (donderdag) is het meer dan 35 graden door wind uit de woestijn. Eind van de dag draait de wind en komt er plotseling mist opzetten. We lopen langs de boulevard naar het havengebied 'Waterfront'. Naast een grootwinkelcentrum zijn hier veel cafés en restaurants het is een leuk uitgaansgebied. We drinken wat en eten fantastische sushi. Taxi terug dat gaat prima hier.
Vrijdag met de taxi naar de Kirstenbosch Botanical Gardens. Dat ligt ZO van de Tafelberg. Het is hoogzomer en geen water dus er bloeit veel niet meer. Maar er zijn uiteraard Kaapse Lelies en Coral Tree en nog het een en ander. We willen de Tafelberg opklimmen via een wandelpad maar na 45 minuten draaien we om: het is steil en de leeftijd gaat toch tellen....🤔. Het zou ons meer dan 5 uur hebben gekost in de hitte.
Dus met de taxi naar de kabelbaan en daar naar boven. De cabine draait tijdens de vlucht 360 graden rond dus iedereen krijgt hetzelfde uitzicht, slim!
Boven hebben we een mooi overzicht over Kaapstad, Robbeneiland in de verte. Je kan hier wat rondlopen over de vrij platte kam. In de brandende zon.
Savonds eten we in een prima pizzeria waar onze tafelburen uitstekend Nederlands blijken te spreken. Koloniaal verleden in de praktijk. (Overigens is Afrikaans echt niet te verstaan, lezen gaat wel. Maar teksten zijn vrijwel altijd tweetalig of drietalig, incl. Zulu)
Zaterdag krijgen we de auto. Links rijden, geschakelde bak. Dat wordt even wennen. Langs de kust naar Yzerfontein, zou een leuke stad zijn volgens SNP. Mmmm de koffie is goed, verder een strandvakantiedorp. Maar de zee is blauw en de golven wit. Mooi uitzicht bij de koffie. Meer info van SNP is niet heel duidelijk en soms zelfs onjuist.
We rijden binnendoor naar Citrusdal, deels over dirtroad. Dat gaat prima, niet snel maar gelukkig geen wasboard. In Citrusdal doen we inkopen bij de Spar! Pinda's hadden we al.
Na weer een dirtroad komen we in de Cederbergen. De Clanwilliamceders zijn bijna uitgestorven en worden tegenwoordig bijgeplant. Maar we zien er heel veel platliggen. Als we de volgende morgen vroeg voor de hitte (dat is: voor 11 uur terug zijn, dus we vertrekken om kwart voor 7) naar de waterval klimmen zien we ook waarom: er is hier 2 maanden geleden een forse brand geweest en dat heeft de ceders de kop gekost. Ontstoken door onweer. Vandaar dat het rietgedekte huisje naast ons een sprinkler-installatie op het dak heeft!
Onderweg zien we wat vogeltjes en 2 klipspringers, een soort klimgeitjes. Bij de waterval aangekomen zien we vooral grote rode en grijze rotsen en zien en horen we ergens een straaltje water naar beneden komen. Niet echt een spektakel, maar hier is tenminste nog water. In onze cottage, die "Waterfall" heet, hangt een grote foto van een bruisende waterval, maar dat is al weer een aantal jaren geleden. Op het grote terras met braaiplek hebben we een fantastisch uitzicht op de bergmassa en de plek waar de waterval hoort te zijn.
Maandag rijden we 45 km over dirtroad naar 2 plekken waar muurschilderingen zijn gevonden van honderden jaren oud. Aangebracht door het volk de San, jagersverzamelaars die door de Khoi (schapen/landbouw) zijn verdreven, die op hun beurt weer zijn uitgeroeid door de blanken. De olifanten die ze tekenden (van de Olifantenrivier = hier) trouwens ook.
De schilderingen zijn leuk maar niet bijzonder, het landschap wel. Bergen van graniet en zandsteen. En zandsteen verweert in de loop der jaren dus zijn overal doorgangen gemaakt door krimp/uitzetting en wind. Onderweg "Lot se vrou" gezien, één van de rotsformaties.
Als we een dal inrijden naar een restaurantje slaat de motor af en wil niet meer starten. Maar bergaf lukt het met de hellingproef.
Later, bij een rotsschildering, in de bloedhitte, zonder bereik van de telefoon, doet de startmotor het weer niet! Wat nu? Niet een fijne plek om midden op de dag te gaan staan 😡😡
Maar plotseling start hij wel....pfoehh.
Morgen als we de bergen uit zijn maar even naar een dealer.
Het wordt hier dan 35 graden dus op naar de kust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten