Vrijdag om 5 uur s'ochtends vertrek ik uit Denpasar naar het vliegveld, bijna lege weg, 15 minuten rijden. Toen ik aankwam vorige week was het avond en deden we er 3 keer zo lang over. Vervolgens 1,5 uur vliegen.
Labuan Bajo op Flores is een klein kustdorpje en uitvalsbasis voor duiken. Dus toeristen, duikwinkels en restaurants. Daar tussendoor de lokale bevolking op brommertjes en in bemo's.
Mijn hotel ligt tegen de heuvel aan, mooi uitzicht over de baai. Om 12 uur beginnen 3 moskeeën tegen elkaar op te zingen (met loudspeakers op 100%), een half uur lang. Dat gebeurt nog een aantal maal, ook om 04.30 uur in de ochtend.
Ik dacht dat Flores christelijk was? (de portier heet Hubert, afstammeling van een Nederlandse priester zegt hij). Nee dus, in de stad veel sluiers een enkele 100%. En ook meisjes van 3 jaar al met hoofddoek. Een vorm van kindermishandeling?
Ik check in bij Wicked Divers en pas mijn duikspullen. Klaar voor vertrek!
Zaterdag om 13 uur vertrekken, 14 duikers, 4 gidsen en een aantal boatboys. Na de gebruikelijke uitleg en regels maken een eerste duik aan de rand van het natuurpark. Leuk maar niet bijzonder.
Zondag maken we 3 duiken. Geweldig! Bij het te water gaan al direct een Manta en een grote schildpad. Onderweg veeeeel vis en mooi koraal.
De tweede duik is Castle Rock, beroemd. En waarom? Veel haaien! We tellen 9 whitetip haaien en de nodige zeer grote travelly's. Om de stroming te weerstaan worden touwen met haken vastgezet aan de stenen. Scheelt een hoop werken dus lucht.
Maar ook klein spul zoals ghost pipefish en veel slakken met mooie kleuren.
In één dag wat ik in 4 dagen in de Similans zie. Dus nu al geslaagd.
Wat minder geslaagd is dat ik tijdens de Back-up van mijn videochip alles weggooi...hopelijk thuis nog te herstellen. Dommie dommie.
Maar nog lang zo erg niet als Claire die haar gopro videocamera verloor aan het eind van een duik. Alles weg camera en 30 dagen vakantiefoto's en -films.
Maandag 4 duiken incl. nachtduik. Door het hoogteverschil tussen de 2 oceanen is er altijd veel stroming in de kanaaltjes tussen de eilandjes. Soms zo nauw dat de stroming ontzettend versnelt. De eerste duik gaan we door de "shotgun" en we worden echt gelanceerd! Manta's, haaien, koraalleven zoals vis en naaktslakken, koraal in alle vormen en kleuren. Een belevenis deze trip. Film volgt.
Tussendoor steeds goede maaltijden, veel drinken advies 5 liter per dag.
Slapen is wat primitief, met z'n drieën in een klein kamertje zonder airco en matige luchtstroming. Ik besluit op het dek te gaan slapen, bij 26 graden is dat zelfs in mijn eigen slaapzak nog te warm. Maar meer wind.
Komodo nationaal park is een Unesco beschermd gebied, en bestaat uit vele eilandjes. Vissen is verboden, de lokale bevolking is verplicht om naar ander werk&inkomen om te zien. Ze hebben wel wat geld gehad van de regering maar het is geen vetpot, dus ze verkopen wat souvenirs aan de toeristen s'avonds komen ze langszij. Hetzelfde verhaal als het tijgerpark in India.
Dinsdag doen we nog een keer de shotgun en weer een manta vlak over mijn hoofd, en de nodige haaien. Nu gaan we wat verder naar het zuiden waar minder groot spul is maar meer naaktslakken etc. En prachtige koraalwanden en -hellingen. Uitbundige hoeveelheid rifvissen. In één duik mooier dan 4 dagen Similans.
Vrijdag, tijdens het lichte ontbijt enkele dolfijnen rond de boot. We gaan na de laatste duik naar de varanen kijken. Maar die liggen geheel voor pampus, te warm. Als ze gegeten hebben hebben ze voor een maand genoeg. Geen actie, beetje saai eigenlijk.
Morgen Denpasar, dinsdagmorgen thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten